|
|
DE LITERAIRE CANON VAN HET NEDERLANDSE LIED
| |
Oude liederen op muziek |
Dat oude liedteksten eigenlijk om te zingen waren bedoeld was al eerder bekend, maar pas vanaf de jaren 1960 werd de verbinding met de uitvoeringspraktijk van Oude Muziek gelegd. Die kreeg toen een sterke impuls door musici als Gustav Leonhardt, Nikolaus Harnoncourt en Frans Brüggen. In Nederland waren het vooral Studio Laren en Camerata Trajectina die de link legden. In 1977 bracht Studio Laren een lp uit met liedjes uit het Antwerps Liedboek en het Gruuthuse Manuscript. Programmatisch is de titel Oren aan Hooft van een lp van Camerata Trajectina uit 1981. Tientallen cd's met oude Nederlandse liederen zouden volgen. De Nederlandse Liederenbank, waarvan Louis Grijp in 1986 het fundament legde, is tegelijkertijd een gevolg en een katalysator van die muzikale behoefte.
In het literatuuronderwijs werden de didaktische mogelijkheden van deze muzikale ontwikkeling onderkend, onder meer dankzij het schoolboek-met-cd Wilhelmus en de anderen. Nederlandse liedjes 1500-1700, samengesteld door Lia van Gemert en anderen voor de reeks Tekst en Context (Amsterdam University Press 2000).
|
|
