XXIII Een eerlijk [eerbaar] Vrijsters antwoort-lied
Stem: Van een eerbaer vrou en haren man, &c.
1. Nu hoort mijn vrient gepresen
Na dien ghy hier vermaent,
Van mijn beteutert wesen,
En mijn verschrickt gedaent,
Mijn wanghen nat betraent
Die moet ick eerst af drooghen:
De anxst die 't herte waant
Maeckt beecken van mijn ooghen.
2. Al wat ghy hebt gedreven
Is redelijck en goet
Na d' kuntschap (o mijn leven)
Die 'k heb van u ghemoet:
Maer laest was hier een bloet
Die my van u yets zeyde
't Welck ick soo heb begroet
Dat hy met schaemte scheyde.
Uit G.A. Bredero, Boertigh en amoureus en aendachtigh groot Liedt-boek (1622). In dit lied geeft een meisje strofe voor strofe, en op dezelfde melodie, antwoord op het volgende lied van haar minnaar, dat elders voorkomt in Bredero's liedboek:
Liedt
Op de Wyse: Al van een eerbaar vrou en hare Man
1. Seght my, seght my Vriendinne
Waarom verbercht ghy u?
Om dat ick u beminne
Syt ghy daarom soo schuu?
Het schijnt ghy crycht een gruu,
Als ghy my siet aencoomen
Laat my toch weeten nu,
Wat u voor my doet schroomen.
2. Heb ick buyten t'behooren
Teghen u sin ghedaen?
Dat u verweckt tot tooren,
Ay doet my dat verstaan,
Een valsche Tongh of waan
Kan somtijts veel quaats wercken:
Daarom wilt u beraan,
En op de waarheydt mercken.
naar dit lied | Tegen-liedt van een trouwen-gesinde vryster, het houwelijken aenradende.
1. Wat mag ons gespeel [vriendin] bewegen
My het trouwen af te raen?
Neen, ick kan het niet verstaen, [begrijpen]
Want 't en komt my niet gelegen
Af te slyten mijne jeugt
Sonder vrugt en sonder vreugt.
2. Nu dan, stelt u [maak je klaar] om te trouwen,
Wie daer zijt een rap gesel,
Waerom vreesje voor gequel?
Daer en is geen aert van vrouwen
Die niet haer vermaeck en heeft
Als men reden plaetse geeft.
3. Soo [Als] een kalis [arme luis] trout een rijcke [rijke vrouw],
't Jan! die isser dan wel aen [die heeft mazzel]
(enz.)
Uit Jacob Cats, Alle de wercken (1712). In dit lied pleit een meisje voor het huwelijk, nadat haar vriendin het even daarvoor heeft afgeraden:
Liedt van een trouw-hatende vryster, het houwelijken afradende
1. Ons gespeul1 wil enckel trouwen,
Wat magh 't meysjen overgaen?2
Sy en wil het niet verstaen
Dat'et haar sou mogen rouwen;
Neen, by haer en is geen schroom,
't Is al boter tot den boôm.3
2. Jongmans, laat u niet verblinden,
't Bruilofs-bed is niet soo soet
Als men u gelooven doet;
Gy sult met'er daet bevinden
Dat noyt man soo wel en trout
Dien het niet by wijlen rout.
3. Wilje gelt en goet bejagen,
Als gy selfs niet rijck en zijt:
(enz.)
De twee liederen zijn in dezelfde versmaat geschreven, ongetwijfeld op dezelfde melodie.
naar dit lied |
