Snachts rusten meest de dieren,
Oock menschen goet, en quaat,
En mijn Lief goedertieren
Is in een stille staat;
Maer ick moet eensaam swieren,
En cruysen hier de straat.
(...)
Myn vruchteloos verwachten
Myn commer niet en blust.
Sult ghy my heel verachten,
Och voester van mijn lust?
Maer siet ick, onbedachte, [domkop]
Claagh nu, sy leyt en rust.
Och slaapt ghy, myn behagen,
Dewyl ick doe myn clacht?
Wat baat my dan myn claagen
Nu ghy den dooven slacht? [gelijkt]
Ick salt gheduldich draagen,
Ick wensch u goede nacht.
Adieu Prinsesge jeughelijck,
Mijn Vrou van mijn gemoet;
Adieu en droomt gheneughelijck, [lekker]
En slaapt gerust en soet.
Ach, tis my soo onmeuchlijck,
Te rusten als ghy doet. [zoals jij]
Uit: G.A. Bredero, Groot lied-boeck (1622). In dit lied klaagt de zanger dat zijn geliefde ligt te slapen terwijl hij over straat zwerft.
naar dit lied | |
