|
|
|
Na de wijse: Adieu reyn bloemken Rosiere.
VErhoort ons droeuich claghen
O Heer in desen noot
Vercort onse quade daghen
Vol sware perijckel groot
V woort lijdt veel aanstoot
Het wort op straten vertreden
Wie daer na leeft met vreden
Wert veruolcht oft ghedoot.
Ghedoot van Abels tijden
Sijn de Gherechtige slecht
De Heer moest seluer lijden
Waerom dan niet zijn knecht
Ja wie so Paulus secht
Godtsalich wil leuen crachtich
Moet veruolcht sijn onsachtich
Schrift wort veruult te recht.
Te recht ist so vergangen
Binnen Delft nemet waer
Daer waren twee geuangen
Om Christus Naem eerbaer
Sy beleden de waerheyt claer
Veel proeuinghe menichuuldich
Hebben sy verwonnen geduldich
Twert haer wel gheloont hier naer.
Naer veel strijts der gheleerden
Die haer vielen seer swaer
Met den blinden verkeerden
Sy haer seer quelden, maer
Sy behielden het velt strijtbaer
Doe zijn dees Schaepkens terstonden
Want sy vet waren beuonden
Ter doot gheschickt aldaer.
Aldaer quam het volck met hoopen
Om de Offerhanden te sien
Veel hebben haer toe gheroepen
Al smorgens vroech by tien
Dat sy souden vroom strien
Sy riepen veel schoone reden
Om haer so na te treden
Ende namen orlof by dien.
De vre begonst te naken
Sy brachtense ter vierschael,
De Schaepkens vrymoedich spraken
Goeden dach int generael
Jan Hendricksen van Swertewale
Ende Marten Jansen meden
Korendrager Poorter der Steden
Verhoorden het vonnis altemael .
Altemael worden sy opgelesen
Als Ketters herdoopt, hoort my
Ende oock te hebben mispresen
Tsacrament haers Altaers vry
Dattet vleesch noch bloet en sy
Oock waren tot menigen stonden
Gheleerden tot haer gesonden
Ende noch bleuen sy hert daer by.
By dien wesen syse in handen
Des Slagers om openbaer
Aen palen te worgen en branden
Dat daer de doot volcht naer
Doe spraken dees Schaepkens claer
Mijn Heeren wy appelleren
Voor thoochste Recht des Heeren
En wy sullent wel winnen daer.
Daer ginck Stadtschrijuer beneuen
Op tSchauot aflesen, hoort
Dat niemant op goet en leuen
Tot haer moest spreken een woort
Doen quam Marten Jansen aen boort
Sy schroeyden zijn tonge smertich
Noch sprack hy euen cloeckhertich
Dese waerheyt betuych ick voort.
Voort sprack hy, waert niet te degen
Om mijn salicheyt ghedaen
Ick hadde wel het Perdoen vercregen
En veel swaren strijt ontgaen
Maerick heb den goeden strijt volstaen
En tghelooue behouden mede
De Croon der gerechticheden
Is my nu bereyt voortaen.
Voortaen riep hy gestadich
O Heer weest in dit saysoen
My arm sondaer ghenadich
Want ick ben na mijn beuroen
Niet weerdich om v Naem coen
Te lijden met den volstanden
Ontfangt mijn geest in v handen
Riep hy in zijn laetste doen.
Doen hebben sy dit gaen wreken
Aen Jan Hendricksen Gods knecht,
Sijn mont verstopt voort spreken
Noch heeft hyt weer wt geslecht
Doe sprack hy, nu gheltet te recht
Dit is de waerheyt volcomen
Doe rieper veel, strijdt vrome
Daer door liep het volck wech.
Wech namen de Heeren mede
Dit Schaep eert haer wort ontstoort
Maer want haer niemant misdede
So brochten zijt weder voort
Verbonden, verstopt, versmoort
Dat hy schier in onmacht swickten
De Slager niet langhe en prickten
Maer hielper hem haestich door.
Door de enghe poorte truerlijck
Sijn sy vroom ghedrongen siet
Gheen lijden valt haer meer suerlijck
Maer rusten van allen verdriet
Doemen vijftienhondert riet
En eenentseuentich Jaren
Den vijfsten dach Februaren
Is haer Offerhande gheschiet.
Gheschiet na Schrifts oorconden
Godt proeftse als tgout int vier
Ende heeftse weerdich beuonden
En verlost wt alle dangier
Och hoe salich zijnse schier
Die tot deser Feest mach comen
En haer hals buyghen als vromen
Onder Christus Scepter hier.
Hier mede sluyt ick dese saken
Lieue Vrienden, hout goede wacht
Laet ons noch een weynich waken
Want de Heer coemt onbedacht
Ghelijck een Dief inder nacht
Die hy sal vinden getrouwe
Daer sal hy zijn Feest mede houwen
Wel hem die daer recht op acht. | |
|
|
Een Lietboecxken, tracterende van den Offer des Heeren [...]
|
|
1578
|
|
| f53v |
|
|
|
