|
Een oudt liedeken
HEt wayt een windeken coel wten oosten. Hoe lustelijc staet dat groene wout Die vogelkens singen wie sal mi troosten. Vrouwen ghepeyns is menichfout
Ic wil mi seluen eens gaen vermeyden Al daer die liefste te woonen plach Ende dencken om den tijt voorleden God gheue die liefste goeden dach
Ic was een clercxken ic lach ter scholen. Den rechten wech hebbe ic ghemist Schoon ionghe vrouwen doen mi dolen. Weder te keeren dat dunct mi best
Dit heffe ic op dat wil ic vaten Al om een die alder liefste mijn Drincke ic mi droncken drinct ghi bi maten dat v misquame dat waer mi leedt.
Noch weet ick een liefken wtuercoren. daer waer ic also gaerne bi. Wat icse minne tis al verloren Crancken troost so gheeft si mi
Al op den hoeck van deser straten. daer woont so properen meysken fijn Daer sal ick noch eenen nacht bi slapen Oft craey en salder gheen vogehel zijn
Rijck god mach ic den dach noch leuen dat si mi minde ende ic haer niet. So soude mijn herteken in vruechden leuen Dat nv leyt in swaer verdriet
Nv is dit lot op mi gheuallen Daer ick een cansse af wachten moet Ay lacen ic en heb gheenen troost met allen. Niet dan altijt druc ende teghenspoet | |
|
Een schoon Liedekens. Boeck inden welcken ghy in vinden sult. Veelderhande liedekens. Oude ende nyeuwe Om droefheyt ende melancholie te verdrijuen. Item hier sijn noch toe ghedaen Meer dan Veertichderhande nyeuwe/ liedekens die in gheen ander liedekens boecken en staen. Hier achter aen vervolghende [Antwerps liedboek]
|
1544
|
Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek: A: 236.5 Poet |
f41r |
|
DBNL/werkgroep Joldersma, naar bron, diplomatisch. |