|
Een oudt liedeken
HEt viel eens hemels douwe Voor mijns liefs vensterkijn Ick en weet geen schoonder vrouwe si staet int herte mijn si hout mijn herte beuangen. Twelck is so seer doorwont Mocht ic troost ontfanghen so waer ic gansch ghesont.
Die winter is verganghen Ic sie des meys virtuyt Ic sie die loouerkens hangen die bloemen spruyten int cruyt In gheenen groenen dale. daer ist genoechlijc zijn daer singhet die nachtegale Ende so menich voghelkijn
Ic wil den mey gaen houwen voor mijns liefs veynsterkijn Ende scencken mijn lief trouwe die alder liefste mijn. Ende segghen lief wilt comen voor v cleyn vensterken staen ontfaet den mey met bloemen Hi is so schoone ghedaen
Tmeysken si was beraden. si liet haer lief in Heymelic al stille In een cleyn camerken daer lagen si twee verborghen Een corte wijle ende niet lanc die wachter opter mueren. Hief op een liet hi sanck
Och isser yemant inne die schaf hem balde van daen. Ic sie den dach op dringhen Al in dat oosten op gaen Nv schaft v balde van henen Tot op een ander tijt den tijt sal noch wel keeren Dat ghi sult zijn verblijt
Swighet wachter stille Ende laet v singhen staen daer is so schoonen vrouwe. In mijnen armen beuaen Si heeft mijn herte genesen Twelc was so seer doorwont Och wachter goet gepresen En makes niemant condt.
Ic sie den dach op dringhen. Tscheyden moet ymmer zijn Ic moet mijn dageliet singen Wacht v edel ruyter fijn. Ende maect v rasch van henen. Tot op een ander tijt. den tijt sal noch wel comen. dat ghi sult zijn verblijt. | |
|
Een schoon Liedekens. Boeck inden welcken ghy in vinden sult. Veelderhande liedekens. Oude ende nyeuwe Om droefheyt ende melancholie te verdrijuen. Item hier sijn noch toe ghedaen Meer dan Veertichderhande nyeuwe/ liedekens die in gheen ander liedekens boecken en staen. Hier achter aen vervolghende [Antwerps liedboek]
|
1544
|
Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek: A: 236.5 Poet |
f43v |
|
DBNL/werkgroep Joldersma, naar bron, diplomatisch. |