|
Vanden ouden Hillebrant.
ICck wil te lande rijde
Sprack meester Hillebrant
Die mi den wech wil wijsen
Te Barnen in dat lant
Si zijn mi onbekent gheweest
So menighen langhen dach
In driendertich iaren
Vrou Goedele ick niet en sach
Wildy te lande rijden
Sprack hertooch Abeloen
Ghi vinter op der mercken
Den ionghen helt is coen
Ghi vinter op der mercken
Den ionghen Hillebrant
Al quaemdi onder twaelfuen
Van hem wort ghi aengherandt
Soude hi mi int aenranden
Met eenen euelen moet
Ic doorhouwe hem sinen schilt
Ten doet hem nemmermeer goet
Ick doorslae hem sinen schilt
Met eenen schermen slach
Dat hijt zijn vrou moeder
Een iaer wel claghen mach
Dat en suldy niet doen
Sprac ioncheer Diederick.
Ic heb den iongen Hillebrant.
Met goeder herten lief
Ghi sult hem seere groeten
Al door den wille mijn
Ende dat hi v laet rijden
So lief als ic hem mach zijn
Al metten seluen woorden
hi die groene gaerde op ran
Tot in des mercken pleyne
Hillebrant die oude man
Tot in des mercken pleyne
daer hi den ionghen vant
Wat doet desen ouden grijse
hier in mijns vaders lant.
Ghi voert een harnas louter
Al waerdi eens conincx kint.
Ghi maecte mijn ionge herte
Met sienden ooghen blint
Ghi sout tsoheime blijuen.
Ende houden v ghemack
Met eenen huebscen geluyde.
Die oude loech ende sprack
Soude ic tsoheime blijuen
Ende houden mijn ghemack
Van strijden ende van vechten.
Daer is mi af gesacht.
Van strijden ende van vechten
Al op mijn henen vaert
Dat seg ic v wel iongen helt.
daer wert af grijs mijn baert
Den baert sal ic v af rucken
Ende daer toe seere slaen
So dat v roode bloet
Ouer v wanghen sal gaen.
V harnas ende uwen schilt
Moet ghi mi geuende zijn
Ende blijuen mijn geuangen
Behoet dat leuen mijn
Mijn harnas ende schilt
Daer heb ic mi met geneert
Ic en was noyet mijn bage.
Van eenen man verueert
Si lieten daer haer woorden.
Si gingen daer met swaerden slaen
Wat si daer bedreuen
dat suldi wel verstaen
Die ionge brocht den ouden.
Een so swaren slach
Mer dat hi van al zijn dagen
Nie so seer veruaert en was
Zijn paert spranc te rugge.
Wel twintich vademen wijt.
Den slach die ghi daer sloecht
heeft v geleert een wijf.
Soude ic van vrouwen leeren
dat waer mi groote schande.
Ic heb noch ridders ende heeren
Binnen mijns vaders lande.
Ic heb noch ridders ende knechten
Al in mijns vaders hof
Wes ic niet gheleert en heb
Daer ouer leere ic noch.
Het quam so dat den ouden
Liet neder sincken sinen schilt
So dat hi den iongen Hillebrant
Sijn swaert al onder ginck.
Hi nam hem in zijn middele.
Al daer hi smaelste was
Hi worp hem neder te rugghe
Al in dat groene gras
So wie hem seluen aen den ketelt wrijft.
Hi heef gaerne vanden roet.
So hebt ghi gedaen ghi ionghe helt
Hier teghen dinen wederspoet
Spreect nv v biechte
V biechtuader wil ic zijn
dats bistu vanden woluen
Ghenesen moecht ghi zijn.
Woluen dat zijn woluen
Si loopen door dat wout
Ic ben een ionghe deghen
Gheboren wt griecken stout
mijn moeder hiet vrou goedele
Een hertoginne fijn.
Ende den ouden Hillebrant
dat is die vader mijn
Hiet v moeder vrou goedele
Een hertoginne fijn
Was Hillebrant dijn vader
So bistu die sone mijn
Hi schoot op sinen helme
Hi custe hem aen sinen mont
Nv danc ic god den heere
dat ic v sie gesont
Och vader lieue vader
die wonden die ic v heb geslagen
Wil ic al mijn leuen lanc
In mijnder herten draghen.
Nv swijghet sone stille.
der wonden weet ic wel raet.
Wi willen van hier scheyden
God sterc ons op die vaert
Nv neemt mi gheuanghen.
Alsmen eenen geuanghen doet.
Vraghen v die lieden
Wat man dat ghi daer voert
So suldi hen dan segghen.
This een die quaetste man
die oeyt op deser werelt
Van moeder lijf ghewan
Het viel op eenen saterdach.
Ontrent der vespertijt
dat die ionghe Hillebrant
Die groene gaerde op reedt
Hi voerde op sinen helme
Van goude een craselijn.
Ende neuen zijnder siden
den liefsten vader zijn
Hi voerde hem geuanghen.
Al sonder arghelist
Hi sette hem bi zijnder moeder
Bouen haer aen haren disch.
Sone wel lieue sone
dat gheeft mi al te vry
Waerom ghi desen geuangen.
hier settet bouen mi.
Moeder seyt hi moeder
die waerheit sal ic v saghen.
Aen geender groender heiden.
Had hi mi bi na verslaghen
Het is Hillebrant die oude.
die liefste vader mijn
Nv neemt hem in uwen armen
Ende heet hem willecom zijn
Si nam hem in haren armen
Si custe hem aen sinen mont
Nv dancke ic god den heere
dat ick v sie ghesont
Wi willen van hier scheyden
Ende varen in ons lant
Te barnen binnen der steden
daer zijn wi wel becant | |
|
|
Een schoon Liedekens. Boeck inden welcken ghy in vinden sult. Veelderhande liedekens. Oude ende nyeuwe Om droefheyt ende melancholie te verdrijuen. Item hier sijn noch toe ghedaen Meer dan Veertichderhande nyeuwe/ liedekens die in gheen ander liedekens boecken en staen. Hier achter aen vervolghende [Antwerps liedboek]
|
|
1544
|
| Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek: A: 236.5 Poet |
| f47v |
|
| DBNL/werkgroep Joldersma, naar bron, diplomatisch. |
