|
|
|
De ontrou die den minnaer siet / die maeckt dat hij de lieffde vliet
stemme
Je voij toute la nuict
Moordersse [?] van mijn Jeught,
roversse [?] van mijn vreught
sult ghij noijt laeten
het haeten [?] van mijn rust
soo wordt mijn leven even uuijt[?] geblust
waerin heb ick gefaelt [?]
dat ghij soo vlijtich, spijtich mij betaelt,
geeft hier van reden
eer ghij gaedt treden
In treedicheden [?] die u heeft bestraelt
Hoe is u toch ontvoert
de lieffde die ghij swoert [?]
mij staets te draegen,
u leven dagen lanck,
voorwaer u sinnen sijn int minnen cranck
Ick sien [?] u als de maen
naer het claer schijnen weer verdwynen gaen
fyn'we [?] frouwheijt [?],
geen vasten bauw [?] leijt
het is maer flauwheijt t'geen ghij gaet bestaen
Ick sach lest aen u deur
een ander staen daer veur
die ghij liet proeven
tot mijn bedroeven, tgeen
daer van ick minnaer, winnaer,, was alleen
t'gheen ick u eertijts gaff,
liet ghij onwaerdich plucken
drucken u weer aff,
mijn hert most suchten
het stont [?] te duchten
dat ick sou vruchten [?] baeren in het graff
k'en hadt dit niet gedacht,
veel min van u verwacht,
dat ghij sout wesen
als nu op dese dach,
naer dat ghij hadt gevat mijn droeff geclach
nu ick ken uwen sin,
soo wil ick sussen, blussen t'vier der min
dat mij deed branden
naer echte banden
nu ick u handen soo ijscoudich vin
verblint door Lieffde | |
|
|
Redel [Wratislaviensis], Fred. Franchois (auteur),
Den Eerlycken-tydt cortter Verthoont IN EENEN LUSTHOFF Gheplant vol Minnesuchtiens, Herders clachten ende Lofdichten ghemenghelt met EBLEMATAS etc.
|
|
1651
|
| Den Haag KB: 133 K 57 |
| f58v |
|
| naar origineel, MdB 2018 |
|
