|
|
|
¶ Mijns herten troest mijn siels begheren mijn enich grein laet di behagen
dat ic dijn lof begheer te meren na mijnre cracht ten ewigen dagen
daer ic meed mach dijn huld beiagen al bin ic traech ghif mi doch spoet
mijn sin altos [sic] totti te dragen so wert ic vro daer ic nv truren moet
En so wert ic vro daer ic nv truren moet
¶ Recht als dat wilt belust den iager so wert mijn hert onfonct tot minnen
du trexte mi al wair ic trager ghelijc dat vier ende dat van binnen
dijn blijd aenschijn dijn soete sinnen dijn minlic wesen is dat mi doet
ghif mi doch spoet ic sal beghinnen so wert ic vro daer ic nv truren moet
¶ Tgepeyns van di stelt mi in vroechden tontluict mijn hert recht als tersonnen
die roes onlaet doer cracht hair doechden dus dic te sijn so wair verslonnen
mijn siel ontsaet woud ghijs mi gonnen mijns herten pijn mit soeter boet
wilstu alleyn tis al gewonnen so wert ic vro dar ic nv truren moet
¶ Oneyntlic gruet soud ic gern sturen mit gunst mit gheern woud sijn onfangen
bi dijn ghenaed in minnen puren om v mi self te gheuen gheuanghen
want ic van minnen bin int verlangen laet mi doch sijn van laeute behoet
van ertsch begherten int hoge verlangen so wert ic vro daer ic nu troeren moet
¶ In hemel in ard wie macht begronden nie pure of edelre was geboren
volmaecter in doechden reynre van sonden dan ghi princes van god vercoren
vol alre genaden seer milt int horen maec mi toch deel in tcostele bloet
dat christus storte voir alle verloren so wert ic vro dair ic nv truren moet | |
|
|
Handschrift Koning
|
|
1500-1510
|
| Brussel KB: II 270-II (f. 121-176) |
| f125v |
|
| Jeske van Dongen, naar bron, diplomatisch. |
|
© 2024 KNAW/Meertens Instituut
