|
|
¶ Die werlt leit mi so seer en quelt van mi en canix nit geweren mijn sinnen sijn mi so dic onstelt och troest van god moet ic onberen ten coemt nit al na mijn begheren want nit en baet dat ic veel troere dus wil ic mijn hert te vreden stellen Ic bin daer inne ic moeter dore al stonden dar dusent muren vore
¶ Mijn gonste wil ic tot hem dragen dat hi veranderen doe mijn moet och mocht ic hem mijn liden clagen mijn hert onlasten dat waer mi goet want tis al druc ende wederspoet dat ic van deser werelt spoere noch bin ic diet al liden moet Ic bin dar in ic moet daer doere
¶ Och lacen ic weet nit waert mi liecht dat hi mi scout die liefste gemind het is die sonde die mi bedriecht dat ic gheen troest aen hem en vind daer om so lijd ic groot elleynd dus ist gheen wonder dat ic troere ic hoeps te hebben noch eens een eynd Ic bin daer in ick moet daer doere
¶ Lof ende eer moet hem ghescien nv ende tot allen tijden ic en cans ghemercken noch gesien dat hij mi enich sins wil verbliden mit sijnre minne mijn hert doersniden woud hi mi helpen wt mijn troere hi laet mi so langhe in dit liden Ic bin dar in ic moet daer doere
¶ Ter eren van allen minnende sielen die ghern in iesus armkens slapen so wil ic ons dit lieken singhen men vijnter luttel die tsopken smaken nyemont en derfer sijn ghec mit maken dat soete coemt wel dic na tsoere elc wacht hem voer des viants kaken Ic bin dar in ic moet daer doere al stonden daer dusent muren voere | |
|
Handschrift Koning
|
1500-1510
|
Brussel KB: II 270-II (f. 121-176) |
f128v |
|
Jeske van Dongen, naar bron, diplomatisch. |
|
© 2024 KNAW/Meertens Instituut