Nederlandse Liederenbank


In tono Conditor alme syderum: ¶ Die heer iesus sprect totter sielen. Heft op dijn cruys mijn lieue bruijt ende volch my na ganc dijns selfs wt want ic gedragen heb voer dij hebstu mij lief so ganc na mij ¶ Die siele O iesu alder liefste heer ic bin noch ionc ende daer toe teer ic heb di lief dats ymmer waer mer tcruijs dat valt mi veel te swaer ¶ Ic was oec ionc doen ic dat droech claech niet du biste sterc genoech veel teder was ic oec dan ghij ganc voert ende swijch ende siet op mij ¶ Och sal ic moeten viren vasten ende screijen bidden luttel rasten versmaet ende ongheachtet sijn dat sal mij een swaer cruce sijn ¶ Dat heb ic al om di geleden vroech ende spaij tot meniger steden ende oec daer toe den bitteren doot coem voert ende denc op mijne noot ¶ Sal ic dan ymmer moeten striden van vr tot vr van tijt tot tiden sal ic dat sware cruce dragen ic mach wel suchten ende clagen ¶ Ten baet geen suchten of geen clagen du moetste hier dat cruce dragen gods ordel salse na verdoemen die sonder cruijs ten ordel comen ¶ Hoe mach ic liden dit bedwanc die last is swaer die wech is lanc ic bin des cruces onghewoen och spaer mij heer marien soen ¶ Ongewoent beswaert den moet mer liefte maket al dinc goet om dat du bist van minnen cout so hebstu tcruces gheen gewout ¶ Dijn vrienden gheefstu wenich rasten mi gruwelt voer des cruces lasten ic sorch ic salt niet mogen harden heer iesu wat sal mijns gewarden ¶ Dat cruce is so duren pant dat ic dat niet dan vrienden sant wilstu hebben dit vrientscap mijn so moetstu hier gecrucet sijn ¶ Och heer hoe bistu mi dus hart dat cruijs doet mi seer grote smart men leest doch inden heiliger scrift dijn bord is soet dijn last is licht ¶ Waentstu dan in die rosen te baden du moets yerst doer den dornen waden wat hebstu noch voer mij geleden och wenich hebstu noch gestreden ¶ Och heer hoe laetstu mi dus swaer dat cruce gaet mi alte naer mi dunct ic sal daer onder steruen och heer en laet mij niet bederuen ¶ Hoe machstu dagen aldus seer du houts di seluen veel te teer sich aen dijn cruijs ende sich dat mijn hoe ongelijc swaer dat si sijn ¶ Och heer ghif mi een trostlic woert ic sal te bet geraken voert du bist doch also minnentlijc och heer ic blijf anders int slijc ¶ West duldich ende wel gemoet dat nu is zur dat wert noch soet druc liden rou ende ander pijn sal noch in vroechd verwandelt sijn ¶ Ic coem noch vort ic ducht te vall[en] helpstu mi niet ic leg mit allen want al mijn cracht begeuet my sich na mi om des bid ic dy ¶ Als di dat cruys ter herten gheit so denc wat ic di heb bereit daer bouen inden hoghen troen gheef ic my seluen dy te loen ¶ Och lieue heer oft wesen mach des cruces naem ic wel verdrach mer wilst dat hebben ende moetet sijn dijn wil ghescie ende niet die mijn ¶ Des cruces wech ende anders gheen die leit tot hemelrijc alleen dijn weluaer ende oec al dijn heil staet aen dat cruys nv kies of deil ¶ Soud ic o heer dijn hulde verliesen ia dusent crucen woud ic kiesen ghif mi doch min ende lijdsamheit ende cruyst mi wel tsi lief of leit ¶ Ic gheue arbeit ende raste betrou op my so staetstu vaste wilstu lijdsam ende vrolic sijn sich altoes op dat cruce mijn

Handschrift Koning
1500-1510
Brussel KB: II 270-II (f. 121-176)
f145r

Jeske van Dongen, naar bron, diplomatisch.