|
|
|
Dijt lyedekijn heeft drie wijsen. Die eerste is: 'Drie heren sijn uutghetoghen in dat gulde jaer'; ende die ander is: 'Heer god wie mach ic claghen mijn verloren tijt'; die dorde: 'Het viel eens hemels douwe op een cleyn maechdekijn'.
1 [ii/20r] Mit vroechden wille wi singhen
Ende loven die Trinteyt,
Dat Sy ons wil brenghenter hogher salicheit,
Die ewelijck sal dueren,
Och, ewich sonder vaerganck.
Och, mocht ons dat gheboeren,
Och, ewich is soe lanck!
2 Och levede wij nae die gheboden
Al soe wij leven souden,
Ende dienden altijt Gooden,
Ende Onser Liever Vrouwen,
Ende lieten overliden
die werlt mit hoer ghemack:
Soe waren wij altoes blijde.
Och ewich is so lanck!
3 Maria, die Moeder ons Heren,
Si wort van ons verblijt,
Wanneer wij ons bekeren
In deser ermer tijt.
Maria, Maghet reyne,
Och, edel wijngaertranc,
Bid voer ons alle ghemeyne.
Och, ewich is so lanc!
4 Die heilighen allegader,
Si maken groote feest,
Si loven God den Vader,
den Soen, den Heiligen Geest.
Als wy die sonden laten,
Sy wetent ons grooten danck,
Si loven boven maten.
Och, ewich is so lanc!
5 Die blijscap sonder eynde,
Hier boven in hemelrijck,
Die wy daer sellen vijnden
En is ons gheen ghelijc.[20v]
Dat is dat Godtelick Wesen
Het scencket ons blijden dranck,
Als ic heb horen lesen.
Och, ewich.
6 Die enghelen menichfoldich,
Si doen ons grooten cyer.
Nu laet ons arbeiden:
Het ghelt ons even dier.
Soe moeghen wi ons verbliden,
Ende hoeren daer enghelen sanc
Tot ewiliker tijden.
Och, ewich is soe lanck!
7 Nu laet ons Goode loven,
Dat raed ic jonc ende out,
Ende houden Sijn gheboden,
ende bidden Hem menichfout,
Dat Hij ons wil bescermen
al voer der hellen stanc,
Ende voer dat ewighe kermen.
Och, ewich is soe lanc!
(1) Mit vroechden wille wi | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f19v |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
