|
|
|
Dit lyedekijn gaet op die wijse: 'Hanselijn over der heide reet'. Men singhet veel in discant.
1 O Jhesus, seker toeverlaet
Daer geender, die sijn in liden,
Ic sie, dat Ghi ellendich staet,
Ic en cans my niet verbliden, verbliden.
Ic sie, dat etcetera.
2 [xxxiiii/47r] Uu ermen sijn u uutgherecht,
U handen sijn doerslagen,
U min heeft my mijn hert doerstect,
Ic en can des niet verdragen!
3 U voeten sijn U daertoemee
Soe jammerlijck doerhouwen!
U doot maect alle menschen vrij,
Men mach op U betrouwen, betro.
4 U hoeft, dat neicht teraerden waert,
U bloet loept over U wanghen,
U myn maect my so seer versachten,
Si doet mijn hert verlanghen.
5 U syde is soe wijde ondaen,
Met eenen speer dorsteken,
Die wil, die machter ghenaden ontfaen,
Van alle sine gebreken.
6 Hadieu, hadieu, der werelt mijn!
Ic wil u leren derven
Ende bliven inder minnen Sijn,
Die om my aldus woude sterve.
(1) O Jhesus etcetera. | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f46v |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
