|
|
|
Ons kompt een schep, geladen
Hent an dat hoochste boirt;
Id brengt den soon des Vaders,
Dat ewentlike wort.
Maria, Gades moder,
Gelavet moet dy sijn,
Dat du ye gedrogest
Dat werde kyndekijn.
Dat schepken dat kompt gestreken,
Id brengt ons rijken last,
Die mynne is dat seyle,
Die Heilige Geest die mast.
Die ancker is uutgeschaten,
Dat schep moet an dat lant,
Die hemel is opgeslaten,
Gaids soon is ons gesant.
Doe spraken die propheten:
Dat hebn wy langh begheert,
Dat Got den hemel ontsloete
Ind queem hijr nederwert.
Hij leecht daer yn der cribben,
Dat suete kijndekijn,
Id lucht recht als die sonne,
Root is sijn mondekijn.
Maria etc.
Dit dat kyndeken mocht kussen
Voer syner roder mont,
Dat brocht hem grote laste
All yn sijns hertens gront.
Maria etc.
Die herdkens op den velde
Den deden die engele kont,
Woe God gebaren were
Van eenre maiget yonck.
Maria Gades etc.
Sy droech on yn den tempel
Dat sute kijndeken,
Sy offerde op den alter
Twee tortelduveken.
Maria, Gades moder etc.
Wij is des kijndes moder?
Die dochter van Jesse!
Sy wordt een kreftlike roder,
Sy vuert ons aver see.
Maria Gades etc.
Men sal Marien dyenen,
Oer loff is also breet,
Ten kan gheen mynsch volschryven
Oer grote eerwerdicheit.
In den hogen hemel
Daer schyncket men guden wijn,
Daer sullen die edele sielen
Van mynnen droncken sijn.
Maria etc.
Weer ic nu een voegeler,
Een netken wold ic slaen
Al voer die hemelsche poorten,
Heer Jhesus wold ic vaen.
Maria etc.
Als ic Jhesum hedde,
Wat wold ic mit on doen?
Ic sloet on yn mijn herte
Ende deed id vaste toe.
Maria etc. | |
|
|
Werdener Liederenhandschrift
|
|
2e helft 15e eeuw
|
| Werden, Pfarrarchiv |
| p75 |
|
| Komrij 1994, 462 |
|
