|
|
|
Inde morgenstond vande eerste sondach in October
tot den aduent, ende nae drie Coningen tot den eerste
sondach inde vasten. Hymmen.
Aeterna rerum conditor
Ambrosius
Der dingen ewich scepper al
ghij die regeert nacht en dach
oock set den tijt, sijn tijts geual
tot verlichten t'verdriets geclach
Den dach rooper, die geeft geluijt
nae hij den nacht heeft ouerwaeckt
der nachten licht, voor die gaen vuijt
de nacht hij vande nacht afstaeckt
Hier door de morgenster ontlaet
verdrijft de duijster vuijt die lucht
alle dualing oeck nu wech gaet
Toch al dat hindert, neemt die vlucht
Hier me neemt die scipper een moet
die wateren worden gestilt
Der kercken steen, oock petrus goet
door dees wast aff sijn scults gescilt
[7]
Dus laet ons al naerstich opstaen
den haen reept aen die slaepen meer
hij straft den traegen doer vermaen
berispt die mislaecken den heer
Als singt den haen, ons hoep genaect
den crancken compt gesontheijt blij
des moorders swaert dat wort geslaeckt
Tgeloeff comt den versakers bij
Jesv aensiet die leggen naer
ons aensiende verbetert me
als ghij aensiet soo staen wij heer
tgescreij wast aff der sonden we
Bescijnt o licht ons sinnen al
ons herten slaep gering bedrijft
dijn eer laet spreecken ons geschal
voor al ons mont v loff beclijft
Geeft glorij godt den vader groet
oeck sijn enijgen soen verbreijt
met den geest heijlich ende goet
van nw tot inder ewicheijt
Amen | |
|
|
Enige hymnen en lofzangen (Utrechtse liedbundel van 1582)
|
|
1582
|
| Utrecht UB: 1338 (5 M 23) |
| p6 |
|
| Johan Oosterman, naar bron, diplomatisch (niet gecontroleerd) |
|
