|
|
|
Hevch-Liedt
Over de heerlijcke victorie die Godt sijne Princelijcke Excellentie teghens des Conincx van Spagnien machtigen Legher/ onder t'beleydt van den Admirante, heeft belieft te verleenen tot den vierden Juli/99. toe/ op welkcken dach van der vyanden over de ses hondert te Herwerden versleghen zijn.
Op de wijse van den 128. ende 130. Psalm: ofte van Wilhelmus van Nassouwen/ etc.
Een nieu Liedt wil ick singhen
En loven Godt den Heer/
Die den vyandt can dwinghen/
Hem zy lof/ prijs en eer.
Voorwaer ken can niet swijghen/
Ick open mijnen mondt/
De blijschap doet my hijghen/
T'spruyt uyt des herten grondt.
Midts dat wy ons vyanden/
Die Gods Wet teghens staen/
In spijt van hare tanden
Gantsch sien te niete gaen.
Sy steunden op haer machten
Die doch wel zijn seer groot/
Maer Godes grooter crachten
Ons helpen uyt den noot.
Voor eerst is dit ghebleken
Voor Doesborch, daer hy quam
Met veel volcx aenghestreken/
Doch oorlof hy haest nam:
Want ons Heldt van Nassovven
Heeft daer hem int ghesicht
Sijn Legher voor ghehouwen/
En een Trenche ghesticht.
Daer lach hy doe en loerd/
Hy en dorst niet vatten aen/
Dus hy sijn volck vervoerde/
Met schanden moest hy gaen:
De wapenen t' ontvlieden
Docht hem het best van als/
D'onghewapende lieden
Creghent doe aen den hals.
Al waer sy hun ghebeirden
Als Wolven wreedt van aert/
Want haestich sy opteirden
T'ghen'lancksaem was vergaert:
Daer by/ in elcx aenschouwen/
O sake onghehoort/
Gheschoffiert zijn de Vrouwen/
En hare Mans vermoort.
Als hy de vrye Landen
Soo seer hadde ghestoort/
Soo quam hy onse stranden
Van Schencke Schans aen boort:
Die hy meynde te winnen/
Ende dat/ door verraet/
Maer den verrader binnen
Ontgold sijn eyghen quaet.
Daer ginghen sy hun stellen
Al oft wat wonders waer/
Het mocht hun vry wel quellen/
T'gheschut brocht hun in vaer:
Want doe daer zijn ghebleuen
Voor dese starcke Schans/
Soo't ons is overschreven/
Wel by de duysent Mans.
Dies zijn sy opghetoghen
Ras nae den Bomler-vvaert,
Den Bomler nae vermoghen/
Maeckten haer weer vervaert:
Te ruggh'moesten sy rucken/
Daer sy nu ligghen vast/
Meynend' ons te verdrucken/
Maer t'is op hun ghepast.
Prince.
Ons Princelijcken Heere
Die Godt langh sparen wil/
Ick segt tot sijner eere/
En wil niet wesen stil:
Maer heeft over dry daghen
Te Hervverdt hem versocht/
Wel ses hondert verslaghen/
De rest ind' vlucht ghebrocht.
Dies wy den Heer daer boven/
Ons Vader en ons Godt/
Hoogh prijsen ende loven/
Toeschrijvend' hoogste lot:
Oock bidden wy te samen
Dat hy ons Prins voortaen/
Als sijnen aenghenamen
T'sijner eer wil voorstaen. | |
|
|
Heuch-liedt over de heerlijcke victorie die Godt sijne Princelijcke Excelltie teghens des Conincx van Spagnien machtigen Legher/ onder t'beleydt van den Admirante, heeft belieft te verleenen tot den vierden Julij/ 99. toe/ op welcken dach van der vyanden over de ses hondert te Herwerden versleghen zijn. Op de wijse van den 128. ende 130. Psalm: ofte van Wilhelmus van Nassouwen/ etc.
|
|
[1599 ca.]
|
| Leiden UB: Thyspf 1102 |
| f1v |
|
| Transcriptie naar bron, diplomatisch. Door Alexandra Kecskés |
|
