|
|
Een nieu Liedeken op de wyse Ick claech v venus dieren
Adieu nu alle vreuchden Die hier ter werelt syn Adieu ghy Ionghe Ieuchden Neempt een spiegel aen myn Ick lyde groote pyn Om dat ickse moet deruen Die alderliefste fyn Adieu nu moet ick steruen
Crachtich mach ick wel claeghen Want my onrecht geschiet Die ick plach te behaeghen Nu verre van my vliedt Dus leeff ick int verdriet Ick mach gheen troost verweruen Wie is die v dat riet Daer ick nu om moet steruen
Adieu o maeghet schoone Adieu o Liefde blent Adieu myns liefs persone Om wien ick ly torment Nu wert ick heel geschent Rou doet myn hert doorkeruen Nu ist met my een endt Adieu nu moet ick steruen
Adieu alle Iuwelen Groot van weerden bekent Adieu alle snaerspelen Die den mensch hier verblent Adieu myn Liefste Ient Adieu die my doet sweruen Ick ben in groot ellent Adieu nu moet ick steruen
Adieu Prinssen en heeren Adieu ghy maechden reyn Adieu al swerelts eeren Adieu vrienden gemeyn Adieu ick weet certeyn Ruymen die aertsche erue Adieu die my alleyn Die wrede doot doet steruen
finus goet [vo]or een arm bloet die altyt onuroet in smert en pyn is | |
|
Album amicorum van Aefgen Claesdochter van Giblant
|
1598-1600
|
Den Haag KB: 135 K 36 |
f30v |
|
Willem Kuiper, naar bron, diplomatisch. |
|
© 2024 KNAW/Meertens Instituut