|
|
Vande belegheringhe voor die Stadt van Haerlem, op de wyse van Dueren.
O God van Hemelrijcke Siet toch neder int Aertsche dal, Op u Kind'ren al ghelijcke, Die bedruckt zijn over al, Al vanden Duck dalve, met wreeden geschal Hy vervolcht de Christenen groot en smal Voor Haerlem buyten der stede, Daer leyt hy met grooten onvrede.
Duc dalve sant dry Posten ghetrouwen Voor Haerlem die stede valiant, Of sy de Stadt opgheven wouden, Van sConincx weghen in zynder hant, Oft wy eysschen de Stad te sweerd' en te brant, Soo wy die winnen met stormender handt, En salder niemant houden sijn leven Wilt u in onser ghenade gheven.
Doe sprack een Borgher van waerden: Wy hebben wel van zijn ghenade ghehoort, Al aen die schamel Borghers van Naerden Die zijn soo deerlick vermoort: Mans, Vrouwen, Kinders, men sloegent al doot, Die Borghers van Zutphen deden open de poort, Men woudese in ghenade ontfanghen, Maer zijn gheslaghen ende ghehanghen.
De stadt wy niet opgheven, Sprack die Overste Luytenant, Wy willense bewaren van sConincx wegen En gheven ons in Godes hant, Ghy wilt den Coninck verderven zijn lant, Vermoort de lieden aen elcken kant Met kruyt en loot wy u verwachten Van hongher suldy ons niet versmachten.
Sy schoten doen wel seven daghen Op Haerlem met grooten ghewelt Met Cartouwen en dobbel Slanghen Hebben zy op de mueren ghestelt, Maer die van Haerlem schoten lustich int velt Sy hebben soo menighen Ruyter ghevelt En so menich Spaengiaert gheschoten T'welck heeft den Cornel verdroten.
Men sach Haerlem bestormen Met macht vielen de Spaengiaerts an Daer laghen so veel int velt ghestorven, Viermael sijnse gheslaghen daer van Want de vrouwen quamen soo stoutelick an, Met steenen peckreepen vier ende vlam, Wierpense de Spaingiaerts vande mueren Sy kreten als leelicke dieren.
Doen zy den lesten storm verlooren Bleeffer wel achthondert doot en ghewont De Spaengiaerden schudden haer ooren, Ghelijck als eenen water hondt Sy traden haer geweer met voeten terstont Sy riepen met Tyrannigher herten gront, God was een Lutriaen gheworden, Doe sy d'onnoosel niet en konden vermoorden.
Sestien Vaendel knechten ghetrouwen Sijn te Haerlem binnen ghewent En twee Vaendels ghemonsterde Vrouwen, Hebben so menighen Spaengiaert gheschent, Int stormen doen zy grooten ghewelt, En draghen dat Vendlijn als een Heldt, Soo Lustelick in haer handen Duc dalve tot sijnder schanden.
Die van Haerlem wilt hooren Hebben twee Poorten wijt op ghedaen, Als of zyt gaven verlooren, Dat hebben die Spaengiaerts verstaen, Den Cornel riep loop an, loop an, Nu slaet al doot, spaert Vrou noch Man Want zy hebbent verloren ghegheven, En laet die Kinders inder Wieghe niet leven.
De Spaengiaerts zijn voorgheloopen, Om te vermoorden dat Christen bloet, Een loose Brugghe was binnen der Poorten Die brack in met al dat Spaensche ghebroet Daer bleeffer wel seshondert doot Misericordia riepen zy al cleyn en groot Doen de achterste dat verstonden, Daer en was geen Kar aen haer eers ghebonden.
Doen zijn die van Haerlem uytghetoghen Met een so evelen moet Sy hebben so fellick gheslaghen Dat sy ginghen door haer bloet De Spaensche Cornel die bleef daer doodt Met veel soldaten en Capiteynen groot God heeft haer victory ghegheven Noch hebbense tgheschut naer Haerlem ghedreven,
Och wy arme Dulck dalfs knechten, Sterven hier van armoede groot Hoe souden wy konnen ghevechten Hier lichter so vele doot Tis al potz marter, potz lyden aen allen oort Heeft ons die Duyvel in Hollant ghevoert Och ten helpt pijpen noch Trommen Als de Hollanders beghinnen te kommen.
Een Borgher van Haerlem ghepresen, Heeft in Duckdalvens legher ghevoert Vyftien Hollantsche ghevalste Kesen Die daer af aten die bleven al doot. Een Spaengiaert vraechde hem metter spoet Van waer brengdy dese Kesen goet, Van Amsterdam mijn goede Senioeren De Spaengiaert sprac wilt ons tAmsterdam voeren.
Tghebeurde des avonts late Wolden de Spaengiaerts schampen daer van Daer quamen seven Spaensche soldaten, Sy dwonghen desen goeden Man Dat hyse moeste voeren na Amsterdam Die twee hadden gulden ketens an, Die Voerman heeft een mijl of twee omghereden, Hy brochtse te Haerlem binnen der steden.
Doe zy te Haerlem quamen, De Vrouwen riepen al even dol, Hier comen seven heylighe mannen, Tisser effen een galghe vol, Die Spaengiaerts kreghen so menighen sol, Sy schudden haer eers sy krauden haer bol, Des morghens sachmense hanghen en proncken De Borgers den Voerman een gout keten geschoncken.
Oorlof ghy Christenen verheven, Bidt voor ons Hollanders kleyn en groot Dat God ons victory wil gheven Teghen onse Vyanden verwoet: Wy willen nu strijden tot inden doot: Al sterven wy dan om Gods woort, So bidden wy Christum ghepresen Dat hy ons ziel wil ghenadich wesen. | |
|
Een Nieu Geuse Lieden boecxken/ Waer inne begrepen is den gantschen Handel der Nederlantscher geschiedennis/ [sic] dees voorleden thien Jaren tot noch toe toeghedragen/ eensdeels onderwijlen in Druck wtgegaen/ eensdeels nu nieu byghevoecht. Midtsgaders sommighe schoone Refereynen/ ten seluen Propooste dienende/ hier achterbyghestelt. Nu nieuwelick vermeerdert/ ende ghecorrigeert. Pro Lege, Rege, & Grege. [houtsnede 'Viue le Gues'] Viue Dieu, La Santé du Roy, & la Prosperitè [sic] des Geus.
|
[1578?]
|
Parijs Bibliothèque Nationale: Rés. p. Yi 24 |
f49v |
|
DBNL, naar Kuiper & Leendertz 1924. |
|