|
|
|
Vande belegheringhe voor die Stadt van Haerlem,
op de wyse van Dueren.
O God van Hemelrijcke
Siet toch neder int Aertsche dal,
Op u Kind'ren al ghelijcke,
Die bedruckt zijn over al,
Al vanden Duck dalve, met wreeden geschal
Hy vervolcht de Christenen groot en smal
Voor Haerlem buyten der stede,
Daer leyt hy met grooten onvrede.
Duc dalve sant dry Posten ghetrouwen
Voor Haerlem die stede valiant,
Of sy de Stadt opgheven wouden,
Van sConincx weghen in zynder hant,
Oft wy eysschen de Stad te sweerd' en te brant,
Soo wy die winnen met stormender handt,
En salder niemant houden sijn leven
Wilt u in onser ghenade gheven.
Doe sprack een Borgher van waerden:
Wy hebben wel van zijn ghenade ghehoort,
Al aen die schamel Borghers van Naerden
Die zijn soo deerlick vermoort:
Mans, Vrouwen, Kinders, men sloegent al doot,
Die Borghers van Zutphen deden open de poort,
Men woudese in ghenade ontfanghen,
Maer zijn gheslaghen ende ghehanghen.
De stadt wy niet opgheven,
Sprack die Overste Luytenant,
Wy willense bewaren van sConincx wegen
En gheven ons in Godes hant,
Ghy wilt den Coninck verderven zijn lant,
Vermoort de lieden aen elcken kant
Met kruyt en loot wy u verwachten
Van hongher suldy ons niet versmachten.
Sy schoten doen wel seven daghen
Op Haerlem met grooten ghewelt
Met Cartouwen en dobbel Slanghen
Hebben zy op de mueren ghestelt,
Maer die van Haerlem schoten lustich int velt
Sy hebben soo menighen Ruyter ghevelt
En so menich Spaengiaert gheschoten
T'welck heeft den Cornel verdroten.
Men sach Haerlem bestormen
Met macht vielen de Spaengiaerts an
Daer laghen so veel int velt ghestorven,
Viermael sijnse gheslaghen daer van
Want de vrouwen quamen soo stoutelick an,
Met steenen peckreepen vier ende vlam,
Wierpense de Spaingiaerts vande mueren
Sy kreten als leelicke dieren.
Doen zy den lesten storm verlooren
Bleeffer wel achthondert doot en ghewont
De Spaengiaerden schudden haer ooren,
Ghelijck als eenen water hondt
Sy traden haer geweer met voeten terstont
Sy riepen met Tyrannigher herten gront,
God was een Lutriaen gheworden,
Doe sy d'onnoosel niet en konden vermoorden.
Sestien Vaendel knechten ghetrouwen
Sijn te Haerlem binnen ghewent
En twee Vaendels ghemonsterde Vrouwen,
Hebben so menighen Spaengiaert gheschent,
Int stormen doen zy grooten ghewelt,
En draghen dat Vendlijn als een Heldt,
Soo Lustelick in haer handen
Duc dalve tot sijnder schanden.
Die van Haerlem wilt hooren
Hebben twee Poorten wijt op ghedaen,
Als of zyt gaven verlooren,
Dat hebben die Spaengiaerts verstaen,
Den Cornel riep loop an, loop an,
Nu slaet al doot, spaert Vrou noch Man
Want zy hebbent verloren ghegheven,
En laet die Kinders inder Wieghe niet leven.
De Spaengiaerts zijn voorgheloopen,
Om te vermoorden dat Christen bloet,
Een loose Brugghe was binnen der Poorten
Die brack in met al dat Spaensche ghebroet
Daer bleeffer wel seshondert doot
Misericordia riepen zy al cleyn en groot
Doen de achterste dat verstonden,
Daer en was geen Kar aen haer eers ghebonden.
Doen zijn die van Haerlem uytghetoghen
Met een so evelen moet
Sy hebben so fellick gheslaghen
Dat sy ginghen door haer bloet
De Spaensche Cornel die bleef daer doodt
Met veel soldaten en Capiteynen groot
God heeft haer victory ghegheven
Noch hebbense tgheschut naer Haerlem ghedreven,
Och wy arme Dulck dalfs knechten,
Sterven hier van armoede groot
Hoe souden wy konnen ghevechten
Hier lichter so vele doot
Tis al potz marter, potz lyden aen allen oort
Heeft ons die Duyvel in Hollant ghevoert
Och ten helpt pijpen noch Trommen
Als de Hollanders beghinnen te kommen.
Een Borgher van Haerlem ghepresen,
Heeft in Duckdalvens legher ghevoert
Vyftien Hollantsche ghevalste Kesen
Die daer af aten die bleven al doot.
Een Spaengiaert vraechde hem metter spoet
Van waer brengdy dese Kesen goet,
Van Amsterdam mijn goede Senioeren
De Spaengiaert sprac wilt ons tAmsterdam voeren.
Tghebeurde des avonts late
Wolden de Spaengiaerts schampen daer van
Daer quamen seven Spaensche soldaten,
Sy dwonghen desen goeden Man
Dat hyse moeste voeren na Amsterdam
Die twee hadden gulden ketens an,
Die Voerman heeft een mijl of twee omghereden,
Hy brochtse te Haerlem binnen der steden.
Doe zy te Haerlem quamen,
De Vrouwen riepen al even dol,
Hier comen seven heylighe mannen,
Tisser effen een galghe vol,
Die Spaengiaerts kreghen so menighen sol,
Sy schudden haer eers sy krauden haer bol,
Des morghens sachmense hanghen en proncken
De Borgers den Voerman een gout keten geschoncken.
Oorlof ghy Christenen verheven,
Bidt voor ons Hollanders kleyn en groot
Dat God ons victory wil gheven
Teghen onse Vyanden verwoet:
Wy willen nu strijden tot inden doot:
Al sterven wy dan om Gods woort,
So bidden wy Christum ghepresen
Dat hy ons ziel wil ghenadich wesen. | |
|
|
Een Nieu Geuse Lieden boecxken/ Waer inne begrepen is den gantschen Handel der Nederlantscher geschiedennis/ [sic] dees voorleden thien Jaren tot noch toe toeghedragen/ eensdeels onderwijlen in Druck wtgegaen/ eensdeels nu nieu byghevoecht. Midtsgaders sommighe schoone Refereynen/ ten seluen Propooste dienende/ hier achterbyghestelt. Nu nieuwelick vermeerdert/ ende ghecorrigeert. Pro Lege, Rege, & Grege. [houtsnede 'Viue le Gues'] Viue Dieu, La Santé du Roy, & la Prosperitè [sic] des Geus.
|
|
[1578?]
|
| Parijs Bibliothèque Nationale: Rés. p. Yi 24 |
| f49v |
|
| DBNL, naar Kuiper & Leendertz 1924. |
|
