|
|
|
Noch een Liedeken begrijpende den gheheelen tocht die sijne Excellentie ghedaen heeft, beginnende vanden xxij. Meye, anno 1591.
Ende singt opten thoon: Den lustelicken Mey is nu inden tijt.
Alle ghy Christenen bekent,
Wilt Godt loven ende prijsen,
Die ons deur een vroom instrument
Met sijn Godlijck woort wil spijsen,
Hy neemt ons leytsman byder hant
Sijne Excellentie triumphant
Grave Mauritz hooch gheboren,
Die nae Gods stem wil hooren.
Den jonghen Helt seer wijs bedacht
Is kloecklijk uyt ghereden,
Met ruyters en knechten sterck van macht
Nu in Mey-maent lestleden:
Ten eersten heeft hy aengherant,
Zutphen de sleutel van Gelderlant
Dit heeft den Prince vol vromen
Ridderlick in ghenomen.
Van daer trock hy met groot ghewelt
Deventer te bespringhen,
Dertich stucken zijn daer ghestelt
Om soo de stadt te dwinghen,
Mijn siel maeckt groot den Heere soet
Sangmen daer smorgens met ootmoet,
Tot den Heere der Heeren
Sijn stercke handt ter eeren.
Als ons ghebedt nu was ghedaen
Saghmen daer heerlick vyeren,
Met heele en halve Cortouwen saen
Deur kloecke Canonnieren.
Dus hebben wy daer een werck begonst
Ghewaecht ons leven, ghetoont ons konst
Daer saghmen huysen en wallen
D'onderste boven vallen.
Als nu de muer lach onder de voet
Saghmen de brug' aen bringhen,
D'Enghels regiment kloeck van moet
Saghmen doen sterck aen dringhen,
Daer stont Graef Harman ons vyandt
Die deed' ons datmael wederstandt
Deur hulp van Paepsche voncken
Die hem hadden beschoncken.
Maer als den nacht was ghepasseert
Smorghens wat voor den vieren,
Doen was haren hooghmoet ghecesseert
Sy wilden accorderen,
Ter belieft sijner Excellentie vroet
En te behouden lijf en goet
Dan is d'accoort beschreven
De Stadt is ons ghebleven.
Daer nae zijn wy met grooter macht
Na de zuyder Zee gheweken,
En zijn ghevaren dach en nacht
In Groeninger landt ghestreken
De Stadt van Groeningen plaisant
Die hebben wy eerst aengherant
Met ruyters en knechten by hoopen
Maer Delfziele moest becoopen.
Den Opslach vreesden ons ghewelt
Soo men heeft sien ghebeuren
Vier stucken zijnder voor ghestelt
Die mosten sy besueren,
Doen hielden sy eenen raedt opt lest
De Schans te verlaten docht haer best
Haer vendels en schoone gheweeren
Die mosten sy ontbeeren.
Doen trocken wy oock voor Immetil,
Die en wilden haer niet opgheven
Maer mosten noch wel na onsen wil
Bidden om lijf en leven
Daer wasser wel twee hondert straf
Tgheweer mosten sy legghen af
Ter beliefte van Orangien
Spijt alle die van Spaengien.
Noch een Schans quamen wy te kort
Doen wy uut Vrieslandt scheyden,
Die was gheheelen Lettenbort
Daer wy oock t'net nae spreydden:
Wy schoncken haer loot ende cruyt
Solang dat sy daer mosten uut,
Doen hebben wy vol vromen
Aen Vrieslandt adieu ghenomen.
Den Prins van Parma seer ghestoort
Quam doen voor Nieumegen strijcken,
Knodsenborch viel hy sterck aen boort
Maer moest met schande wijcken:
Orange lach by Aernhem bloodt
Daer is Parma ter feest ghenoodt
Maer sijn Spaengiaerts ende Walen
Moesten daer tghelach betalen.
Prince
Lof Prince God ghebenedijt
U behoort alleen de eere,
Die ons sorchvuldelijck bevrijt
Voor Antechristus leere.
Die ons u handt altijt uut streckt
En ons met uwen schilt bedeckt
Gheeft ons (dit is ons wenschen)
Peys en vreed met alle menschen.
Fecit: CORNELIS VAN NIERVAERT, Canonnier. | |
|
|
Een nieu Geu-sen Lieden-Boecxken Waerinne begrepen is den gantschen handel der Nederlanden, in voorleden Jaren tot noch toe gheschiedt, de welcke eens deels onderwijlen in Druck uutghegaen, ende met meer andere by een ghevoecht sijn. Ende is nu vermeerdert met een Liedeken vant toerusten, af comen ende vergaen des gheweldigen Spaenschen Vlote, midtsgaders eenighe nijewe Liedekens vant innemen sommigher steden: eijndende mettet Jaer 91. Viue Dieu, La Santé du Roy, & la Prosperité des Geus. 1592
|
|
1592
|
| Den Haag KB: 1708 D 40 |
| f77r |
|
| DBNL, naar Kuiper & Leendertz 1924. |
|
