Home     Grasduinen     Over     Zoektips     FAQs     Disclaimer     Meertens Instituut         english

Nederlandse Liederenbank


Een ander nyeu Liedeken, ende is tvervolgh van tvoorgaende,
ende werdt oock ghesonghen op de selve wijse: Gheeft my te drincken na
mijnen dorst.
Hoort toe met vliet, al na dit Liet
Het recht bediet,, al met verstanden
Gods goetheyt siet, keert al tverdriet
Dwelck ons gheschiet,, in dese Landen
Tscheen al voorwint by ons vyanden.
Maer Godes handen,, bedwinghen haer
Sonder hem quamen wy tot schanden,
Dus laet ons wesen den Heer danckbaer.
Een Vloote groot,, uut Spangien vloot, [1588, in Julius.]
Die naer dees Landen quam,, seer gram.
Maer onsen Godt,, brachtse tot spot,
Haer voornemen benam.

Wy zijn soo wanckelbaer als een riet,
Stantvastheyt siet,, is ons ontweken,
Want onse wercken en dooghen niet,
Wat Godt ghebiet,, wy heel versteken,
Wy menschen zijn al vol ghebreken,
Want elck houdt hem als een sondaer:
Gods goetheyt heeft soo veel ghebleken,
Dus laet ons wesen den Heer danckbaer.
Den vyant quaet,, al met der daet [1588 in Septem.]
Quam voor Bergen op Zoom,, seer vroom
Sy meynden gans,, te krijgen een schans
Maer kreghen haren loon.

Och hoe veel goets doet ons de Heer,
Tot elcken keer,, soo wy bemercken,
Want slaet hy ons, hy salft ons weer,
Doet nae sijn leer,, hy is den stercken,
Die ons bewaert in swerelts percken,
Soo hijt bewijst hier ende daer
Acht op zijn wonderlijcke wercken,
Dus laet ons wesen den Heer danckbaer.
Al is den Bergh,, door boeven ergh [1589. in April.]
Gheworden Malcontent,, present
De goede Heer,, bewaert ons weer
En hout ons ongheschent.

Het scheen dat al verloren was,
Op tselve pas,, hier in dees Landen,
Doen den Bergh wert verlaten ras
Vant quaet ghebras,, die nu tot schanden
Ghecomen zijn by ons vyanden,
Merckt met verstanden,, hun straffe daer
En draecht u kloeck als de vaillanden,
Dus laet ons wesen den Heer dancbaer.
Den vyandt lach,, alsoomen sach, [1589, in August.]
Voor Heusden met ghewelt,, int velt,
Maer God die gaf,, dat hy trock af,
Naer Vranckrijck seer ontstelt.

Merckt nu oock wel hoe schadelick,
Boosdadelick,, dat sy bedreven,
Als sy soo onghenadelick,
Verradelick,, benament leven
*Den Franschen Coninck Edel beseven
Tfeyt wert bedreven,, van een Precaer,
Navarren wert doen de Croon gegheven,
Dus laet ons wesen den Heer danckbaer.
Hy is ghecroont,, eere betoont [1589 * den eersten Augusti.]
Dat rechtelick toequam,, den stam
Dat Edele bloet,, van Bourbon goet
Het Coninckrijck aennam.

Hy is een Prince victorieus,
Kloeck als een Reus,, in sijne daden,
Maer den Guysaert invidieus
Van herten beus,, tot sijnder schaden
Staet naer sijn leven vroech ende spaden,
Maer Gods genade neemt hy wel waer:
Gods Kerck coemt hy altijt tot staden,
Dus laet ons wesen den Heer danckbaer.
Den Jonckheer Schinc,, quaem door verdrinc [10. August.]
Eylacen aen sijnen doot,, hy vloot
Door een vroom feyt,, wel toebereyt
Fortuyn drayde den kloot.

Dies bidd' ick ulieden al ghemeyn
Int Hollandtsch pleyn,, wilt hier op achten
Rijck, arm, oudt, jonck, groot end kleyn
Met herten reyn,, neemt in ghedachten
Gods goetheyt groot by daech by nachten
Die hy ons doet, het is openbaer,
Sijn ghenade wilt voort verwachten,
Dus laet ons wesen den Heer danckbaer.
In Bommeler weert,, daer wert verveert [1589]
Den vyandt die wech liep,, en riep,
Wy sijn verraen,, tis tijt om gaen,
Niemandt daer lang en sliep.

De steden daer Godt wort ghevreest
Met eenen gheest,, ootmoedich seere,
Bewaert hy voor alle tempeest
In dit foreest,, tot elcken keere
Sijn ghenade duert emmermeere
Doet na sijn leere, zijn woort neemt waer
Want hy beschermt sijn leden teere,
Dus laet ons wesen den Heer danckbaer.
Wy hebben claer,, al sonder vaer, [1590. 3. Meert.]
Door Gods ghenae,, ghewonnen Breda
Door tEdel bloet,, Graef Mauritz goet,
Dus looft Godt vroech en spae.

Een nieu Geu-sen Lieden-Boecxken Waerinne begrepen is den gantschen handel der Nederlanden, in voorleden Jaren tot noch toe gheschiedt, de welcke eens deels onderwijlen in Druck uutghegaen, ende met meer andere by een ghevoecht sijn. Ende is nu vermeerdert met een Liedeken vant toerusten, af comen ende vergaen des gheweldigen Spaenschen Vlote, midtsgaders eenighe nijewe Liedekens vant innemen sommigher steden: eijndende mettet Jaer 91. Viue Dieu, La Sant? du Roy, & la Prosperit? des Geus. 1592
1592
Den Haag KB: 1708 D 40
f80r

DBNL, naar Kuiper & Leendertz 1924.