|
|
|
DEN LOFSANCK DIE DE SANCERROYSEN DEN HEERE SONGHEN NAER DE VICTORIE VANDEN VOORLEDEN STORM.
Op de wijse: Les Bourgoignons ont mis le champ. Ofte: swinters Somers even groen.
Laet ons met reden Godts lof singhen,
want hy heeft ons verlost voorwaer:
en vertellen voor alle dinghen
de daet van zijne macht eenpaer.
Want doen onse wreede vyanden
op ons met machte zijn ghedaelt,
soo heeft hy ons bewaert als de vaillande.
En zijn hant heeft ons niet ghefaelt
Looft dan al dien Coninck crachtich,
neemt hem altijt in u ghemoet.
Laet oock niet wesen soo verachtich
van ons t'lof toe te schrijven soet,
als velders der vyanden bloedich:
maer Godt die sy d'eere ghedaen.
Dus looft hem doch al met sinnen vroedich:
want hy heeft ons cloeck by ghestaen.
Dat elck een van ons sy gheleeret,
om hem den lof te gheven bloot,
op dat hy sulcke weldaet vermeeret
aen ons allen cleyn en groot:
want sijnen Enghel heeft hy ons ghesonden
om ons te bewaren ionck en oudt,
van haere wreede bloedighe vonden
die sy ons wilden doen seer stout.
Haer geschut heeft ons soo beschooten,
dat de mueren zijn nederghevelt
met meer als ses duysent busclooten
waer van de stadt was heel ontstelt.
Maer o God hoe ist moghelijcken,
al hadden wijt al schoon ghedacht,
dat eenen armen muer alst mocht blijcken
soud' wederstaen een sulcken cracht.
Sy hebben de stadt tot twee steden
seer heymelick ondergraven cloeck.
Maer haer boos opset wert vertreden,
en haer volbrenghen bleef een coeck.
Want sy meenden ons te bestrijden
alst vier soude hebben ghewrocht:
maer Godt die met haer spot t'allen tijden
heeft haer allen t'herte besocht.
Ons Bollewerck is inne ghevallen,
waerom sy ginghen dond'ren fel
met sulcke cracht dat d'eerde wallen
stonden en daverden seer snel.
Wat sy hebben ons soo wel bevochten
dat wy moeten peysen altijt:
hoe dat drie eerden sooen ghevlochten
streden teghen den leger wijdt.
Den Wittendonderdach vercoren
quamen sy wreedelicken aen,
als die ons doot hadden gheswooren,
vele met haer schilden omvaen.
Doch haer sweerden wel scherp ghesmeden
die sy op ons hadden ghewet,
en zijn maer door de colders ghesneden,
en veel en heeftet niet ghelet.
Doen nu ons Capiteynen saghen
tot haer comen dit groot tempeest,
soo zijn sy strack sonder versaghen
gheloopen na den Wal onbevreest.
Om haer vyanden te vernielen,
alsoo sy manlick hebben ghedaen:
waer door ons d'ander boden de hielen
vliedende tot haeren versmaen.
Ons Leeraers hebben sonder falen
de knechten moet ghegeven bly,
teghen haer, die al sonder dralen,
quamen om ons te moorden vry:
waerom sy seyden sonder sneven:
soo sy volherden in haren moet
en in haren boosen wil verheven,
soo souden sy vergaen onsoet.
Och sy quamen soo ypocritich
die weerdighe Catholijcquen,
Om tc aenbidden seer verwijtich
onse seer schoone Reliquen,
beset met roeren ende piecquen,
daer sy voorliepen seer confuys,
als een deel seer groote Heretijcken,
sonder te cussen t heylich Cruys.
Den gracht haer tot een becken dienden,
waer op de onse stonden stijf
bereyt om t'ontfanghen dese vrienden,
als Apostelen cloeck int bedrijf:
Waer sy met t'Paters nosters clinckten
maer Libra en Oremus bleef thuys:
dus riepen d'onse diet haer schincken,
singt Requiem voor Gaudeamus consuys.
Nu siet hoe dat de vyanden
van Godt, die altijt voor ons waect,
ghecomen zijn tot grooter schanden,
ons doende zijn wonder onghelaect.
Want hy altijt heeft voorghenomen
sijn volck te verlossen al:
en gheeft haer oock een hart als den vromen
met zijn ghenaedt sonder ghetal.
Dus laet ons Gode ghebenedijen
wy Borghers van Sancerre vaillant,
als een die ons heeft willen vrijen
van svyants moordadighe handt.
En wilt op desen crijch wel peysen,
oock alle landen dat doen condt:
hoe hy ons heeft verlost sonder veysen
en oock ghehouden zijn verbondt.
Castijt sonder verwijt | |
|
|
Lery, Jean,
Sterlinx, Pieter (vertaler),
Een ghedenckweerdighe historie van de stadt van Sancerre in Vranckrijck. Inhoudende de aenslaghen, belegheringhe, beschieten, bestormen en andere gewelden vande vyanden daer voore ghedaen; mitsgaeders den wederstandt, de cloecke mannelicke daden, den honghernoot en wonderlicke verlossinghe vande belegherde: desghelijcx in onsen tijden noyt ghehoort noch gesien. Altesamen getrouwelick versaemt en gheschreuen door Jean de Lery, wesende doen ter tijt inde voorsc. stede; en nu getrouwelick ouergheset in onse Nederlandtsche sprake, Door Pieter Sterlinx, Franchoys schoolmeester tot Delft. Het ghetal der scheuten vindy achter in eenen catalogos, elck op haeren dach. [cit]
|
|
1575
|
| Amsterdam VUB: XE.05596 |
| fF2r |
|
| Naar Serrure 1863. |
|
