|
|
|
op de wijs : alst begint.
1. Schoen Jonckheertje hues en trouwe
Deesen beeker komt tot din
Ick danck u seer wel schoen Jonckvrouwe
waer daer maer u vrienschap bij
schoen Jocnk heer hoe meent gij Dat
maer dat Ick die liever hadt
dan de wijn, mocht het sijn
het sou u rouwen, nimmermeer
Alderliefste mijn.
2. Knaepie gij sit soet ter tale
maer u hert Is veel te loes
schoen Jonckfrou ten kan niet faelen
thart leit op de tonck altoes
gij vrijt wel en meent het niet
schoen jonckirou dat waer mijn leet
Wie ist grein, gij allein
tsal u faelen
Dat en hoep Ick niet sertein.
3. En of men u In eerbaerheeden
eenige kortoeye deed
alle mijn tijt wout Ick besteeden
of daer Iet mocht volgen mee
maer gij sout u rommen seer
Dat en doe Ick nimmer meer
tWert gedaen / vanden quaen
sonder reeden
siet mijn lief daer niet voer aen.
4. Prinse wilt de kroes aenvaten
en de vroutges geven prijs
lief Ick danck u uit der maeten
Ick sal volgen mijn aevis
neemt het aen en blift gesont
troest mijn lief en blift gesont
tis geen noet, och tis groet
Wat kant schade
een Kusie voer u mondelinck roet | |
|
|
Liedbundel van Antonis van Butevest
|
|
[1590 ca.] [na 1594]
|
| Leiden, Gemeente-archief, Gildenarchief no. 1474 |
| f83r |
|
| Afschrift Meertensinstituut (verm. door C.C. Vlam), naar bron, diplomatisch. |
|
