|
|
op de wijse: alst begint.
1. Het waeren twee gebroeders stout en seer faeliant Den eene was een seeman Den ander beidet lant En sij waeren bei sooe stranck die seeman sie Koeser nae sin voerstant die see al voer dat lant.
2. Doen sprack die hupschen dellevenaer nu hoert nae mijn voermoen Ick prijser de veldekens staen lustich ende groen en die blomies tryonfant om te gaen spanseere met enckelde soelde schoen barrevoets al doer het lant.
3. Ick weeter van geen enkeldesoelde schoen sertein Ick prijeer twee hoesies al aen mijn seemans bein als het stormt En hoege vloeit gelijck den dou den doorne boom bespoeit die soe lustich staet en bloeit.
4. Seeman goedt seeman het Is hier al voerdraeit Ick prijeer die weegetges Die daer soe droege leyt als een eyken hout Int vier De welck mijn hert en sinne heel voerfraeit Gelijck de bloeyende negelantier.
5. Sijt gij een dellevenaertge nae goedts woert soe treeter In mijn scheepie Soe al dat behoert als het stormt En hoege vliecht En als mijn scheepie wrich en wrachgel gaet Soe wordt Ick wel gewiecht.
6. Ick en weeter van geen storme noch van geen harde wint noch oeck van geene waeter Dat daer soe hooge sprinckt Dat en is voer mijn geen spel maer tuis te bliven al bij mijn wif Dat beheecht mijn alsoe wel,
7. Eenen man die tuis blift al bij zijn wijf hoe dickmael hoert hij alsoe groet gekijf Als veele vroutges doen maer eenen man diet zee vaert om sin gerif selden hoert hij tuis sermeon
8. Orlof goedt seeman goeder tier Ick drincker veel liever de rinse win Dan bier want het bier valt Dickmaels brack maer tuis te blijven al bij mijn wijf En houde mijn gemack.
9. Ick weeter van geen ongemach sprack die seeman minioet Ick setter mijn seiltge naet suit west ende noert want mijn scheepie leit al ree Oerlof gij burgers Al van niepoert Ick vaer ak oever see.
fynyues. | |
|
Liedbundel van Antonis van Butevest
|
[1590 ca.] [na 1594]
|
Leiden, Gemeente-archief, Gildenarchief no. 1474 |
f96r |
|
Afschrift Meertensinstituut (verm. door C.C. Vlam), naar bron, diplomatisch. |
|