|
|
|
op de wijse; alst begint.
1. Met veenes straelen fel ben Ick duerwont
Altoos lijdt Ick gequel, In sersen gront
Cuibydoes vier, (oc)h maechdeken fier
heeft mijn vleis heel voorteert
Toont schoon saphier genaeden hier
eens pijn in vruecht voorkeert
2. Lyeff u kooraele mont, och u tis klaer
Twee witte borstekens ront duen mijn voerwaer
voorwaer veel smers en pijn u armkens fijn
Als snee evooren blanck
noch u aenschin dat herte mijn
hout lief In u bedwanck.
3. U graesy mindelick geen soe volmaeckt
u oochkens vriendelick och thart mijn blaeckt
En aesem soet Doen dat Ick moet
Rust derven talder tijt
Eens lijden boedt, en pijne soet
nu maeckt mijn droetheit quit.
4. Wilt niet Prinsesse Idoon laten voorgaen
Te n s di eu blomkens schoon niet af kan gaen
laet niet met hem voorsmoort die u behoort
In u en om u leeft
Sijn klacht verhoort geeft komfoort
Veel drucks hem Dan begeeft. | |
|
|
Liedbundel van Antonis van Butevest
|
|
[1590 ca.] [na 1594]
|
| Leiden, Gemeente-archief, Gildenarchief no. 1474 |
| f118v |
|
| Afschrift Meertensinstituut (verm. door C.C. Vlam), naar bron, diplomatisch. |
|
