|
|
|
Lamentation[r]
Een jonckvrou schoon / houdt my in haer gewelt
Een maecht idoon / heeft myn ionchert ontstelt
Rou ende vast / sy my ghebonden houdt
Een groote last / heeft myn ionckhert benout
Voorwaer ick mach met woorden seggen vry
O va o ah o pyn aen allen sy
O wreed aenschyn o schadelyck gesicht
Reyn soet fenyn dat uut u ogen vlicht
Gheen troostlyck woort ick kan verwerven siet
Ofte confoort ick kan beerven niet
Eylaes geheel van druck ick sterven sal
Tot mynen deel vreucht ick moet derven al
Phaeton stout den son regeren wou
Regeerd hem bout, maer tot syn groot benou
Is neer gedaelt door donder en blixem fel
Soo hy hadt ghefaelt in des wagens loop snel
Icarus cleyn als hy uut Cretam vlooch
Constich en reyn. eylaes vlooch al te hooch
Konde den schyn der son verdraegen niet
Ah grooter pyn, maer is verslaegen siet
Lustich en fier als Phaeton rebel
Tot myn dangier en myns sinnen gequel
Ys myn jonck hert tot u o son ghekeert
Tot myner smert hebt ghy myn afgeweert
Venus heeft my nu vloghelen gedaen
Om uut myn pyn te vlieghen heel bequaem
Onder [s]ons weer myn vleugels vallen af
Ranck ende teer ick [-...] <+coom> tot dallen laf
Wilt o Princes miner gedachtich syn
Als myn matres aensiet myn krachtich pyn
Eere voor goet prysend altyt voorwaer
Rustich en soet ontfanckt uwen dinaer
finis | |
|
|
Handschrift Ariaenke de Gyselaer
|
|
1600-1602
|
| Rotterdam, Gemeentebibliotheek, 96 E 13 |
| f2r |
|
| Willem Kuiper, naar bron, kritisch. |
|
