|
|
|
Een liedeken op de wyse Ick roup u o hemelsche vader aen
Ghy minnaers weest van sinnen vroet
Gaet met u lief spanceren
En toent een onbeveynst gemoet
Met lieve woorden soet
Het sal syn u voorspoet
En haer vrundtlyck begeeren
Een oprecht hert is t'fundament
Daer liefte compt uutrysen
Tot sulcks u altyt naerstich went
T'is een minnelyck present
Wandt vrundtschap sonder ent
Cunt ghy als dan vercryghen
Scheut vleys wellust neemp cuisheyt aen
En leert u doch bedwinghen
Of anders vint ghy u verraen
Met boosheyt quaet belaen
Wilt daer vry tegenstaen
En met waerheyt omringhen
Quaedt ingheven doch altoos mydt
Wildt ghy het u niet beclaeghen
Maer toont een cunst d'welck t'hert verblyt
Sonder eenich respyt
Wandt sulcks tot alder tyt
Malcander doet behaegen
Laet musica niet syn beschaempt
Een sanck [-seer] seer soet gepresen
Retorica oock daer by genaempt
Door goede cunst befaempt
Oock noch seer wel betaempt
Snaerspel daer by te wesen
Dit is het welck t'hert verheucht
Melancoly laet vaeren
Bewyst malcander liefde in deucht
Soo ist dat ghy vermeucht
Te maecken groot geneucht
Sonder eenich beswaeren
Coragieus met minne eerbaer
U lief[s] secreet wilt swigen
Oprecht eendracht toont ghy aldaer
Heymelyck ofte openbaer
dat sal syn u voorwaer
Om lof prys te vercryghen
Oorlof princen den tyt verbeyt
En wilt gerustich leven
Wanneer ghy syt tot deucht bereyt
U naem wort dan verspreyt
Veel eers dan u geseyt
In wellust wilt niet sneven
Finis is goet voor eenen armen bloet
Die in smert en pyn is | |
|
|
Handschrift Ariaenke de Gyselaer
|
|
1600-1602
|
| Rotterdam, Gemeentebibliotheek, 96 E 13 |
| f4v |
|
| Willem Kuiper, naar bron, kritisch. |
|
