|
|
|
Een cleyn parabel wilen eer
Heb ic ghehoert, en dat is waer:
Waer oegh, daer lyef; waer hant, daer zeer;
Waer zeer, daer smert; waer lief, daer vaer.
Des spels bin ic nu wel ghewaer
Aen een dat zoetste vrouwelijn
Dat wesen mach in erderic
Welc droech een lieflic kijndekijn,
Dat si besach so vriendelic
Dat mi daer af verblide thert.
Om haer soe doeghic grote smert;
Dat dede een vriendelic aensien.
So vaer ic, sout mi dit ghescien:
Soudic vervolghen mijn begheren,
Tkijnt mostic om der moeder eren. | |
|
|
Leidse fragmenten
|
|
[1400 ca.]
|
| Leiden, UB, BPL 2720 |
| f10v |
|
| Komrij 1994, 263 |
|
