|
|
|
Minne-sanck.
GOddin,, die mijn ghemoet
Vol min,, Hebt op-gevoet,
VVaer door mijn hert,
Onlijdelijck van smert
Door al het branden
d'Offerande,, VVert,
Op den Autaer gheleyt
Van u soet wesen
Daer mijn ziel haer spreyt
Verlanght, verbeyt
Om haer te ghenesen
Van het fel verdriet
Dat haer mach sijn geschiet.
2. Cont gy,, Soetste Auroor
Van my,, Noch vlieden door,
Daer ghy bevint
Dat ghy soo wort bemint
Als haer verslinden
Comt het blinde,, Kint,
Dat my met eenen schicht
Gheeft duysent wonden
Door u soet gesicht,
Die't [?] minne-plicht
In my heeft ghesonden,
VVaer door dat ick vant
Dat ick lijd' desen brant.
3. Dus woel,, Ick in dit vier
En voel,, Druck en playsier,
Maer minder vreucht,
Als lijdens smert my heucht,
Naer het ghelieven
Van u lieve jeught:
Ey Nimphken niet meer vlucht
Maer doet verand'ren
Al dit droef gesucht,
VVant de genucht
Heeft ons met malcand'ren,
Door u jonst gehecht
In liefdens reynen Echt.
| |
|
|
Wolsschaten, Gerardus [II] van (auteur),
Leeft in vrede [naamspreuk] (auteur),
Het Liefelijck ende seer vermaeckelijck ANTWERPS LUST-HOFKEN, Verciert met vier Vreught-rijcke LUST-PRIEELEN, Waer van Het 1. beplant is met nieu Bloeselkens Van MINNE-LIEDEKENS, uytbeldende de Lenten oft Jeught. Het 2. met Rooskens van HERDERS-SANGHEN voor den Somer oft volwasche jeught. Het 3. met WyNGAERT-RANCXKENS van DRINCK-LIEDEKENS, voor den Herft [!], oft Manheyt. Het 4. met Hulst-bladerkens van CODDIGE DEUNTJENS, voor den Winter oft ouderdom. Alles stichtelijck beplant door GERARDUS VAN WOLSSCHATEN.
|
|
1661
|
| Den Haag KB: 7 E 10 |
| p96 |
|
| Transcriptie van titel en liedtekst, naar scans, diplomatisch. Door Freya Jorens, correctie door Maartje De Wilde. |
|
