|
|
N'En man die een quaedt wijf heet Die isser qualijck aen, Want al wat s'hem op 't lijf leet Dat moet hy onder staen, Schueren, schrobben, wieghen, vaghen, Of hy crijght het hert vol slaghen, Isser niet qualijck aen? Noch is het al veel beter Te trouwen een quaey griet, Als wel een lichte kleter Die gheerne vremden siet, Want die kroont den man met horens Ghelijck hooghe scherpe torens, Is niet groot verdriet? En die n'en quaden man heeft Is oock ghenoegh gheplaeght, Die gheerne by de kan leeft, En nievers naer en vraeght; Drincken, tuysschen, kijven, knorren, En ghegheslaghen [!] noch te worden, 'T is te veel by een. En noch sou sy al swijghen Dat hy maer wercken wou, En sien den kost te krijghen Voor kinders ende vrouw, Maer ydel buycken, korsel sinnen, Veel te slaen, en luttel winnen, Can niet 't samen staen. Om in gheen krackeel te vallen Wat ick u raden sou, (Dit dunckt my best van allen Voor man soo wel als vrouw) Alle bey onghehouwt te blijven, Dan sal d'een noch d'ander kijven, Wat dunckt u hier van?
[KCalliope1658 002: str2 v7: Ist; str3 v6: gheslaghen] | |
|
Kluchtighe Calliope, uytbeldende, Den Aert, Eyghenschappen, ende manieren der arme bedelaeren, bestaende in verscheyde manieren van eyschen. Niet min stichtelijck, als vermakelijck om Lesen.
|
1651
|
Antwerpen Stadsbibliotheek: C 24034 [C2-546 g / Zie MF 631927 : 1084 c] |
p29 |
|
Transcriptie van liedtekst, naar microfilm, diplomatisch. Door Maartje De Wilde. |
|