|
|
Liedeken stem graaf willem sat op solder
1. Ic quam lestmael op een bruijloffeest daer sigh een jeudigh paer soo t'scheen vernoeght en bly van geest verzameld en te gaer men hoorde niet als vreught alom en woorden suijker soet waermee dat bruijd en bruijdegom elckanderen begroet
2. de vrienden vanden ander kant die liepen over hoop en of al thert vant trouw verband met avenschen [?] waer te koop elck wenchsted om ten seersten meest al wat gij wenschen kon als of het had ghestelt gheweest dat men daer prijs mee won
3. Een jder prees het lieve paer en wild als een propheet voor seggen als oft seker waer het goon geen mensch oijt weet dat vastlich eer den tijd verloopt van maenden viermael drije een ijder van die trauw verhoopt dat sij ghezegent zij 4. Dit deurde tot de tafel tijdt daer elck om welstaans wil soo t'schijnt de best plotse mijdt al isser geen verschil maer als men nu geseten is men denckt meest op de knap de tongh is als in echtenis de tanden die staen schrap
5. het schijnt elck een heeft uijt geseijt soo is een jder stem maer nouwlicks is den wijn bereijd ofwel die spraeck die komt en wast en groeyt soodanigh aen dat men ter nauwer noodt elck een schier niet verstaen en kan soo als t'geherucht vergroot
6. hoe meer der dan geschoncken wort hoe meer het glas omgaet hoe meer elck een is uijtgestort in onghebonden praet men drinckt en singht men danst en springt hy kust en leckt die kan of soo sigh iemant nog bedwinght die spreeckt er geeren van
7. Dit deurt ruijm tot de middernacht dat elck sijn rolle speelt tot dat, het goon na tscheijden wacht t'het lieve paer verveelt en teijnden naer den lesten groet men scheijd met groot gedruijs maer t'kruijse dat sij dragen moet dat houd de bruijdt in huijs
8. wie denckt niet dat die wenschen al sijn voorboon van geluck? wie denckt die vreught en blij geschal haest op gevolght van druck? nochtans nouw is de deure toe en t'volck ten huijsen uijt den man is sijn beleeftheijt moe dan word de bruijd ghebruijd
9. want als hy nu bekomen heeft d'onscheydenheijt des bands den man dan sijne wette geeft naer aerd van allemans men meent de liefde d'eersten trap te sijn tot volle vreught maer tis die door s'mans meesterschap verslaeft ons jonge jeught
10. Den man moet worden opgepast en dit moet sijn uw vreught hij noodt de goon, hij wilt te gast tgoon ghij niet doen en meught een vrouw moet thuijs gespeersaem sijn sien datter niet gemist maer lijden sonder spraeck of pijn al wat den man verquist
11. Om dees en duijsent andre reen die ick niet seggen kan die maer en sijn te veel geween bij naer in ijder man schat ick mijn vrijheijt thooghste goed mijn werck draeijt ront de spil van reden, ick volgh mijn gemoed en doen al wat ick wil
12. geen mans my oijt beknorren sal met seggen ghij mooght dit alsoo niet doen in sulck geval mijn eenigh oogen - wit is noyt, het zij van man of vriend of les of wet t'ontfaen mij dunckt dat reedlick is, dit dien en is het best gedaen
13. Men segh dan wat men seggen wil van d'een of dander staet ick kom met niemant in verschil doen t'mij niet aen, en gaet elck leve soo dat t'hem gevalt ick treck mij sulcks niet aen maer dat dien op mijn doen niet smal die niet en is voldaen.
| |
|
Nederlandse en Franse wereldse liederen
|
1600-1700
|
Gent UB: Hs 898 |
f1r |
|
Transcriptie van titel, wijsaanduiding en liedtekst, naar bron, diplomatisch. Door Pieter Moelans. |
|