|
|
|
Liedt
Ghy geyle flincken loecht van sinnen
Soo onbedacht in uwe jeucht?
Lock-vincken tot het spel der minne
Dat seecker toch niet veel en deucht,
Hoe sal u vreucht ten lesten enden?
In groot verdriet, in swaer ellenden,
Ghy simpel duyven sonder gal?
Hoort eens wat ick u seggen sal.
2. 'Tis maer een maent oft twee gheleden,
Dat seecker Jouffrou aen haer deur
Wiert van een Jonckheer seer ghebeden
Om gonst van gratie en faveur:
En siet door dit seer listigh locken?
Heeft hy haer soo in 't net ghetrocken?
Dat zy noyt nacht een oogh en sliep,
Sy gonck hem naer waer dat hy liep.
3. Als hy dit meysken had bedroghen,
En steken wou sijn schuyt van kant,
Is sy hem om den hals ghevloghen,
En heeft gheroepen moort en brandt:
Dit hoorden allen de ghebueren,
Dies saghen dese dwase kueren,
Van dese vuyl en stoute bruydt,
En lachten 't suyver staeltjen uyt.
4. O meyskens hout u perten binnen!
En spieghelt u aen dit fatzoen?
Bedwinght u ooghen ende sinnen
En wilt noyt sulcken kurkens doen?
Want die sijn hert eens laet vervallen
Op't dertel jocken ende mallen,
Verr' buyten 'tspoor van echte trouw,
Die proeft den na-smaeck van berouw.
| |
|
|
Omazur, Nicolaus (auteur),
LABYRINTHUS CUPIDINIS. DAT IS DEN DOOL-HOF DER LIEFDE, Waer in eertijts DAPHNE (van APPOLLO vervolght sijnde) verkeerden in eenen Lauw'rier-boom. Verçiert met Roose-Tuynen van Rijmen, ghestelt op de nieuwste Dans-wijsen ende Stemmen van desen tijt, Bestaende in Minne-Liedekens, Herders-Sanghen, Veldt-deuntjens, etc. Hic Labyrinthus adest? quod, si delaberis intus? Non Labyrinthus erit, sed labor intus erit.
|
|
1663
|
| Den Haag KB: 174 G 49 |
| p16 |
|
| Transcriptie van titel en liedtekst, naar microfilm, diplomatisch. Door Freya Jorens, correctie door Maartje De Wilde. |
|
