|
|
Maeghde-Clacht.
1. O! Min hoe wonder is u kracht, Die dach en nacht U vierken weet te stoken, Dat Cupidoken Hem te bersten lacht: Sal my u vier noch selver komen Wonden? Mijn hert is schier in uwen brandt verslonden: ://: Ick mach met recht wel klaghen Van mijn lentsche jeucht, Ten sijn al slechts maer plaghen En voor my gheen vreucht, Dat uwen schicht Van't minnen O! dertel wicht Van binnen, My is gheraeckt in't hert, Nu ick ghevoel de smert.
2. Ick sien den Hemel droevich aen De bleecke Maen, En al de clare sterren, Mijn sinnen werren En ick ben belaen: Ken weet niet wat ick doen wil, ofte laten Om te verkiesen 'tbest, een van twee staten ://: Van my gaen te begheven In een Cloosterken Oft wel in trouw te leven: Waer toe dat ick ben Noch meerder? [?] naer gheneghen, Maer ick sien daer: Weer teghen Veel sorgh in dien staet, Ick bid u heer om raet.
Het is den alder-besten staet, Met Godt begonst en vrienden raet.
| |
|
Omazur, Nicolaus (auteur),
LABYRINTHUS CUPIDINIS. DAT IS DEN DOOL-HOF DER LIEFDE, Waer in eertijts DAPHNE (van APPOLLO vervolght sijnde) verkeerden in eenen Lauw'rier-boom. Ver?iert met Roose-Tuynen van Rijmen, ghestelt op de nieuwste Dans-wijsen ende Stemmen van desen tijt, Bestaende in Minne-Liedekens, Herders-Sanghen, Veldt-deuntjens, etc. Hic Labyrinthus adest? quod, si delaberis intus? Non Labyrinthus erit, sed labor intus erit.
|
1663
|
Den Haag KB: 174 G 49 |
p36 |
|
Transcriptie van titel, liedtekst en spreuk na het lied, naar microfilm, diplomatisch. Door Freya Jorens, correctie door Maartje De Wilde. |
|