|
|
|
.CXVIII.
Op die selue wisen
1. MEt recht ben ic wel gemoet
Mijn lief heeft mi ghelaten
Sijn precioes vleesch en bloet
Het dunct mi een pant van baten
Die mijn lief siet en niet en groet
Met herten wt charitaten
Die mijn lief siet en niet en groet
Hi wort daer om verlaten
2. Wat laet een minnaer bet sijn lief
Als hi trect wten lande
Dan voer een eewich minnenbrief
Sijn vleesch sijn bloet te pande
Wee hem die daer noyt troost in en besief
Als hijt hadde onder hande
Wee hem die daer noyt troost in en besief
Ten valt gheen meerder scande
3. Ghelijc die vogel pellicaen
Sijn bloet stort voer sijn iongen
So heeft mijn lief voer mi ghedaen
Ondanc der niders tongen
Wil hi mijns herten bloet ontfaen
Ick schenct hem onbedwonghen.
Wil hi mijns herten bloet ontfaen
Hem ter eeren is dit ghedaen
4. Wie is / wie was van al dat leeft
So seere ghewont van minnen
Dat hy die bitter doot ghestoruen heeft
Om sijn lief te ghewinnen.
Hi doelt die sulcken lief begheeft
Als mi beroert van binnen
Hi doelt die sulcken lief begeeft.
Ick gonne hem alle mijn sinnen
5. Schoon lief al sidy mi nu bedect
Ghestadich ic bi v bliue
Als mi die doot om steruen wect
Sijt tot minen fumatiue
O alder soetste minnaer trect
Met uwen wonden viue
O alder soetste minnaer trect
Die siele wt minen liue. | |
|
|
Een devoot ende profitelijck boecxken, inhoudende veel ghestelijcke Liedekens ende Leysenen, diemen tot deser tijt toe heeft connen ghevinden in prente oft in ghescrifte: uut diversche steden ende plaetsen bi een vergadert ende bi malcanderen ghevoecht. Ende elck lieteken heeft sinen bisonderen toon, wise, oft voys, op noten ghestelt, ghelijc die Tafel hier na volghende breed' uut wijst ende verclaert
|
|
1539
|
| Haarlem SB: 176 K 9 (kat. A (f. 1-8) ontbr.) |
| f69v |
|
| Dirk Geirnaert, naar bron, diplomatisch. |
|
