Home     Grasduinen     Over     Zoektips     FAQs     Disclaimer     Meertens Instituut         english

Nederlandse Liederenbank


[2] Verlatenw', ? Geluk, nooyt deze ste?

Het Voorspel speelt zich af in een 'vermaakelyke Boschagie. In dit arcadische boslandschap genieten de godinnen Vrede en Geluk van de vreedzame toestand waarin Nederland verkeert. Iedereen is gelukkig. Het ergste wat iemand kan overkomen is dat hij verliefd wordt. De bosgod Pan sluit zich van harte bij het gezang van de godinnen aan.

Let Us Never Leave This Place, O Joy
The Prologue takes place in an Arcadian woodland. There the goddesses of Peace and Joy enjoy the peaceful condition in which the Netherlands finds herself. "Let us never leave this place, o Joy" the goddess of Peace begins her song. Everyone is happy. The worst thing that can happen to anyone is that he falls in love. The forest god Pan heartily joins the goddesses in their song.


Vrede:
Verlatenw', ? Geluk, nooyt deze ste?.
Geluk:
Waar kan men beter zyn, bekoorelyke Vre??
Beyde:
Geen onheil kom hier binnen,
Van hier al wat de rust bemorst.
Elk Harder is een vorst;
De Harderessen zyn vorstinnen.
Vrede:
'K hou hier myn plaats.
Geluk:
'K wil hier ook weezen.
Beide:
De Min is hier al 't quaat, het geen wy vreezen.
Vrede:
De weste wind verfrischt hier maar de jeugt.
Geluk:
Al 't leet is hier verkeert in vreugt.
Beide:
Men hoort hier daatlyk antwoord geeven,
Op 't zuchten van een hart.
Dits d'Echo op de minnesmart,
En geeft de wanhoop 't leven.
Vrede:
'K heb in dit aangename woud
Voor eeuwig myne plaats verkooren,
Geluk:
En niemand zal myn rust verstooren,
Zoo lang gy hier uw zetel houd.
Vrede:
'K houw hier myn plaats.
Geluk:
'K wil hier ook weezen.
Beyde:
De Min is hier al 't quaad het geen wy vreezen.
Pan:
Uw goddelyck geluit
Verwint zelfs ons verlangen.
Dies Voegenw' onze fluit
By 't lieffelyk gewelt van uw gezangen,
Dat ons betovert houd gevangen
En haalt de ziel ten ooren uit.
Vrede en Geluk:
Zyt welkom in deez' tyd,
O veegod Pan, beschermer der landsdouwen;
Wy wenschen lang u hier te houwen,
Dewyl uw komst ons hart verblyd.
Nu vreezen wy voor oorlog noch voor nyt.
Te gelyck:
Maar laat ons van geen oorlogsvlam meer spreeken,
Noch van de Nyt, dat ongetemde dier,
Maar zengenw' ons in 't minnevier.
Die door de Min niet word ontsteeken,
En niet met vreugd volgt zyn banier,
Indien hy leeft behoorde niet te leeven,
Want die alleen heeft over ons 't bestier
En kan alleen volkomen blyschap geeven.

Translation: Ruth van Baak Griffioen

Camerata Trajectina (artiest), Carolus Hacquart: De triomfeerende min = The triumph of love [1678]. GLO 6069
2012
1: 2