[1] La Marche du Prince d'Orange
Met de kroning van de Hollandse stadhouder Willem III, prins van Oranje, tot koning van Engeland (1689) werd de basis gelegd voor toekomstige allianties van de twee zeemachten, die van cruciaal belang zouden blijken in de Spaanse Successieoorlog en andere krachtmetingen met Frankrijk.
Deze mars werd volgens Philidor gespeeld bij de intrede van Willem III in Londen op 18 december 1688, tijdens de Glorious Revolution. Nog geen twee maanden later zou Willem samen met zijn vrouw Mary de kronen van Engeland, Schotland en Ierland aanvaarden. De mars was allesbehalve een neutrale melodie: er werd toentertijd een fel anti-Iers spotliedje op gezongen, 'Lilliburlero'. Vele Ieren steunden Willems schoonvader en tegenstander, de katholieke koning Jacobus, die hij pas definitief wist uit te schakelen in de Slag aan de Boyne in Ierland (1690).
Melodie en bas uit MS Partition de plusieurs Marches van André Philidor (1705)
| [1] The Prince of Orange's March
The coronation of the Dutch stadtholder William III, Prince of Orange, as King of England (1689) laid the foundation for future alliances of the two Sea Powers, that would be crucial in the War of the Spanish Succession and other wars with France.
According to Philidor this march was played during the triumphal entry of William III in London on 18 December 1688, during the Glorious Revolution. Not two months later William, together with his wife Mary, would assume the crowns of England, Scotland, and Ireland. The march melody was anything but neutral: at the time it was used for a stinging anti-Irish satirical song named 'Lilliburlero.' Many of the Irish supported William's father-in-law and opponent, the Catholic King James, whom William only later first decisively defeated, at the Battle of the Boyne in Ireland (1690).
Melody and bass from MS Partition de plusieurs Marches by André Philidor (1705)
Translation: Ruth van Baak Griffioen
|
