|
|
|
[1] Claudio MONTEVERDI - SANCTA MARIA
In 1620 maakte Constantijn Huygens deel uit van een diplomatieke missie naar Venetie.
In zijn reisjournaal beschrijft hij, temidden van vele andere indrukken,
een bijzondere muzikale ervaring. Hij woonde een vesperdienst bij in de kerk San Giovanni e Luzia, "waar ik de meest volmaakte muziek hoorde die ik ooit van mijn leven te horen denk te krijgen. De beroemde Claudio Di Monteverde, kapelmeester van de San Marco, die de muziek had gecomponeerd, dirigeerde deze keer ook, met 4 theorbes, 2 cornetten, 2 fagotten, 2 violen, een basviool van monsterachtige grootte, de orgels en an- dere instrumenten, die alle even goed werden bespeeld, en 10 of 12 stemmen, die me van verrukking buiten mezelf brachten." Hoezeer de muziek van Monteverdi en andere Italianen Huygens beïnvloedde, zou later blijken in ziin Pathodia.
Een voorbeeld van Monteverdi's kerkmuziek is het hier gezongen
Sancta Maria succurre miseris, een Maria-antifoon. Monteverdi citeert
een gregoriaanse melodie, evenwel niet die van Sancta Maria succurre miseris,
maar van een ander Marialied, namelijk de litanie Sancta Maria ora pro nobis.
De melodie daarvan gebruikt Monteverdi ook als cantus firmus in de Sonata sopra 'Sancta Maria ora pro nobis' uit de Mariavespers.
Sancta Maria, succurre miseris,
juva pusillanimes, refove flebiles.
Ora pro populo, interveni pro clero,
intercede pro devoto femineo sexu.
Sentiant omnes tuum juvamen
quicumque celebrant
tuam sanctam commemorationem.
Heilige Maria, sta de ongelukkigen bij,
help de angstigen, doe de beklagenswaardigen herleven
Bid voor het volk, sta de clerus bij,
bemiddel voor de vrome vrouwen
Mogen allen die Uw heilige gedachtenis roemen,
uw hulp ondervinden.
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
De muzikale wereld van Constantijn Huygens. (Muziek uit de Gouden Eeuw 3). VNM R 87005
|
|
1987
|
|
| 1: 1 |
|
|
|
