|
|
|
6. STERFLIJCK GESLACHT
Air de cour van Pierre Guédron (1613)
O mensheid, staakt uw treuren. Hier is de zuivere (reine, platonisch, geestelijke etc.) Liefde. Wie haar beoefent, zal gelukkig zijn.
Het eerste couplet van dit wat abstracte lied is grotendeels een vertaling van de oorspronkelijke Franse tekst waarop de melodie geschreven is.
Cessés mortels de souspirer,
Cette beaté n'est pas mortelle: il est permis de l'adorer,
Mais non pas d'estre amoureux d'elle
refrein:
Les dieux tant seulement
Peuvent aymer si hautement
Op zich is Guédrons melodie ook weer een parafrase, namelijk van Lachrimae (John Dowland).
SANG.
Wijse: Cessez mortels de souspirer: etc.
Sterflijck geslacht uw suchten schorst (*1):
Onsterffelijck sijn dees schoonheden.
Sij moghen niet, wt heeter borst,
Gemint sijn, maer slechs aengebeden.
Het hart eerbiedich nae bovenen stijgh:
Het lichaem nijgh.
Indien ghij naespeurt op het vel
Den bujt des tijdts, met droncken óóghen,
Ghij vint' er uw becoomste wel,
Om hart en harssen wt te dróóghen:
Maer niet waermede gh' een vonxken wtblust
Van uwen lust.
Dees geest ten hemel wtgedaelt,
Gelijck een starre neergeschooten,
Op 't aerdsch wel goedertieren straelt;
Maer 't heucht haer waen (*2) sij is gesproten;
Belust om vruchten te teelen, dien geen
Doodt kan vertreên.
Hout liefst uw sinlijckheên in tóóm
Die 't wterlijcke schoon betrachten.
Onthailicht niet dit hailichdoom
Met die verwaentheit van gedachten.
De siel kan werven hier eenich gerijf (*3),
Maer niet het lijf.
Blaeckende geest, wien ghij toelacht,
Verheerlijckt als een brujdt der brujden,
Dien sal 't tot sijnen 't nemmer nacht (*4)
Maer sijn sijn Son gemetst in 't Zujden.
Sijn vreuchd van niemandt sal werden gesteurt
Dien dat gebeurt.
13 Septemb. 1614.
Eindt.
(*1): staakt
(*2): vanwaar
(*3): genot
(*4): voor hem zal het nooit nacht zijn | |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Oren aan Hooft: Liederen en liedjes van Pieter Corneliszoon Hooft. VNM R 81002
|
|
1981
|
|
| 1: 6 |
|
|
|
