|
|
[5] O GOD DIE DE GEDACHTEN
Een vroom lied, hier verkort, waarin de dichter berouw toont over de vele zonden waartoe zijn zinnelijkheid hem heeft verleid. De melodie is die van psalm 130: "Uit de diepten van ellenden roep ik tot U, o Heer".
Geestigh Liedeken Stemme : Wt den diepten, รด Heere!.
O God die de gedachten Der Menschen siet en leest! Ghy weet wat sy betrachten In 't midden van haer Geest, Waer sy haer toe begeven, Het sy tot goedt of quaet, In dit ellendigh leven, Dat als een windt vergaet.
Ick heb door mijn misdaden En gruw'len onbepaelt, In plaets van u genade, U straf op mijn gehaelt. Och ick en kan niet rusten Van eygen wil verwoet: Wat laes! mijn quade lusten Die dryven my van 't goedt.
Gelijck twee dolle Meyren (*1), In onbedwongen run, Onmog'lijck zijn te keeren, Maer vlien door dick en dun, Tot sy haer meester storten In 't water of in 't slijck, Soo doen sy my verkorten Mijn leven jammerlijck.
O Heer ick ben verwonnen, Ick ken 't in mijn gemoet, Maeckt van mijn oogen bronnen Van water en van bloet, Die tot den Hemel springen Tot voor u Majesteyt, Op dat sy u bedwingen Tot u barmherticheyt.
Doet doch soo groote dingen Aen my benaude Man, Dat daer u kraeltjes (*2) singen In eeuwicheden van U goetheyd en het wonder, Dat niet kan zijn vol-eert, Dat is dat ghy een Sonder Soo saligh hebt bekeert.
(*1): merries (*2): engeltjes | |
|
Camerata Trajectina (artiest),
Bredero Amsteldammer: liederen uit het Groot Lied-boeck van Gerbrand Adriaensz. Bredero (1585-1618). (Muziek uit de Gouden Eeuw 1). VNM R 86003.
|
1986
|
|
1: 5 |
|
|
|