|
|
|
1. Laatst aan ene waterkant
Zijne moeder aan het klagen
Met haar zoontje aan de hand
Over hare jonge jaren
Zij sprak: Mijn kind wat moeten wij lijden
Met uwe vader tussen beiden
In de wellusten en plezier
En onze grafplaats is in deze rivier.
2. Het is nu zeven jaar, mijn kind
Dat ik met u leef in zuchten
En bij niemand troost meer vind
Van mijn ouders moest gaan vluchten
Het is de schuld van uwen vader
Alsdat wij zijn in druk tegader
Van dat ik was met u belaân
Is hij vertrokken naar Batavia.
3. Schept hij in onz' druk plezier
God verleen hem vreugdig leven
En wij zullen in deze rivier
Ons aan de dood gaan overgeven
Zij tilt het kind in hare armen
Het zoontje maakt een droef erbarmen
Zij riep: Adieu Albert, met klacht
Zij heeft het kind naar de rivier gebracht.
4. In haar zuchten en getraan
Ene heer die daar passeerde
Sprak de droevige moeder aan
Vroeg aan haar wat er mankeerde
Ze sprak: Mijnheer na lang te lijden
Ga ik mij tot de dood bereiden
't Is door de vader van dit kind
Dat ik in deze droeve nood bevind.
5. Het is Albert waar ik om zucht
Hij is over zeven jaren
Van dat ik was van hem bevrucht
Naar het Oosten toe gevaren
Ik ben van iedereen verlaten
Geen ene troost kan mij meer baten
Ik wil van de wereld met mijn kind
Hetgeen die droeve dood niet heeft verdiend.
6. Staak uwe zuchten en geklaag
Wil u tot plezier begeven
Stel uw Albert uit uw gedacht
Wil met mij in vreugde leven
Mijnheer, dat in mijn zoontjes wezen
En in mijn hart staat Albert te lezen
Denkt hij aan kind of moeder niet
Ik blijf hem trouw al ben ik in verdriet.
7. Als het in uw hart zo gaat
Kom dan kind, omhels uw vader
Het is Albert die voor u staat
Leonora kom mij nader
Herkent gij soms niet meer uw beminde
Die u in deze laatste nood komt vinden
Die heeft gebracht in druk en pijn
Door de echte trouw zal het al vergeten zijn.
| |
|
|
Dames Dings: opnamebestand (Anna van Gog - Dings en Jeannette van der Putten - Dings)
|
|
[1991-1999]
|
|
|
|
|
|
