|
|
|
CORIDON. LAURA.
Met eenigh gheselschap van Herders en Herderinnen
Singhen dit na-volghende Lietje.
STEMME:
Het Meysjen hadder een Ruyter lief.
WAnneer de gulden dagheraet
Int oosten 'smorgens vroeg opstaet
VVat can mijn meer behaghen
Als 't kriecken van den daghe.
De gulde glans des Hemels Son,
De stroompjes van de suyvere Bron,
Het ruyschen door de bladen
Doen my myn lust versaden.
Den dau die 'tgroene gras bedeckt
VVeer opwaerts na den Hemel treckt
Als 't Sonnetje comt rysen,
Syn Godheydt ons bewysen.
Als dan het pluymighe ghediert
Met soet verheughen tiereliert
In 't kriecken van den daghe,
VVat can myn bet behaghe.
Het weydend' Vee sich grasen gaet
Daer't Beeckjes ruyssend' water staet,
De tackjes van de Linde
Doet schommelen door de winde.
Sien ick het Elsen Bosjen aen,
Of coom ick by het Beeckjen gaen,
Schyn ick door het vernuwe
Sons schaduw' noch te schuwe.
Het Bosje meldt noch van 't geluyt
Hoe Coridon ging op zyn fluyt
Dit nieuwe Deuntje blasen,
En liet zyn Schaepjes grasen.
Hy sagh van verr' zyn Herderin,
Hy dreef zyn Schaepjes Boswaert in,
Sy lieten onverscheyen
'tVee door malcander weyen.
Myn overschoone Velt-Godin:
VVaren wy beyden eens van sin,
Dat onse Schaepjes quamen,
En haer vereenden t'samen.
So soud' ick u een Roosen-hoet
Van Lauwerier en Bloempjes soet,
Die ghy (na u behaghen)
Soudt tot een glory draghen.
| |
|
|
Krul, J.H. (auteur),
Dianaes Treur-bly-eyndigh-Spel
|
|
1627
|
| Den Haag KB: 448 K 27 |
| fC4v |
|
| Transcriptie naar microfilm, diplomatisch. Door Maartje De Wilde. |
|
