|
|
Muziek aan de hoven ( ca. 1400)
[3] EER ENDE LOF HEB D'AVENTUER
De dichter prijst zich gelukkig in een stad te zijn gekomen waar Orpheus heerst. Hij zal hem trouw zijn. In opdracht van zijn Orpheus brengt hij een groet aan een `vrolijk kind' dat door deze zeer bemind wordt.
Eer ende lof heb d'aventuer Dat ic gheroepen bin ter muer Daer Orpheus bewairt den tin; Al ist mi zeer gheworden zuer, Nochtan verblijd na der natuer So is mi beid hert ende sin. Dat is nu een wel zoet ghewin. "Och hoert vaer in In al volmaecter vrolicheit!" Daer ic toe wesen wil bereit, Blivende sijn ghetru ghesworen Mit allen die hem toe behoren. Want hi wael weet ende hi wel kint hoe dat die sine sijn ghesint. En vrolic kint. Wilc hi mit goeder herten mint. Dat begherd hi Vrolic ghegroet hebben van mi. Danc hebt. Daer toe bin ic gheneghen: Vrou, sijt ghegroet van sinen weghen. | |
|
Camerata Trajectina (artiest),
Pacxken van minnen: Middeleeuwse muziek uit de Nederlanden. GLO 6016
|
1992
|
|
1: 3 |
|
|
|