|
|
Lied uit het Gruuthuse manuscript (Brugge, ca. 1400)
[11] IC SACH IN ENEN ROZENGAERDE
De zanger betrapt zijn vroegere geliefde in een rozentuin met een veel oudere man. Zij wil hem wegjagen, maar de jongeman vraagt haar wat ze in die oude vent ziet. Geld zeker? Ze wordt woedend: de jongeman is haar ontrouw geweest. Daarvoor hoeft ze bij haar nieuwe minnaar niet te vrezen.
Ich sach in enen rozengaerde Van sconen bloumen maken eenen hoet Die gaf een wijf van reinen aerde Enen ouden grisen man die bi haer stoet Totem so sprac dat beilde zoet Here ic hebbe u in rechter waerde U eyghin vry So gevic mi Mettien sprac hi Des dankic di Hi sat daer bi Met sinen langhen baerde
Langher doe ic niet ne spaerde Ic groete dat wivelic beilde goet Scaemte in haer doe meest verbaerde Si sprac vilein mi dinct dat ghi mesdoet Doet van den bloumen uwen voet Maect u van hier ende gaet uwer vaerde Dat wijflic scijn Was eighin zijn Des hadde ic pijn Int herte mijn Hi gaf enen grijn Des mi de zin verzwaerde
Ic sprac mi wondert scone vrouwe Wat ghi versiet an desen kerel out Minne ende jonst in rechter trouwe Salic u gheven zelver ende gout So gaf mi orlof menichfout Mi dert seit soe, 'dat ic u scauwe!' Laet mi allein Mettem ghemein Sijn trauwe es reyn Sijn ontrauwe clein U ja es nein Alsulc ic gein ghelauwe!
Ghestadich hout hi herte ende zinne Sijn duecht verchiert sijn anscijn scoon Hier omme eist recht dat icken minne Den hoet ende ic dat es sijn loon Hu minne es hoon ghi sijts ghewoon Dus willic houden dat ic kinne De kerel grijs Was haer amijs Na haer avijs Haddi den prijs De vrauwe jolijs Die nammen bi den kinne.
| |
|
Camerata Trajectina (artiest),
Pacxken van minnen: Middeleeuwse muziek uit de Nederlanden. GLO 6016
|
1992
|
|
1: 11 |
|
|
|