|
|
[6] QUE FERONS-NOUS
Lied van een wanhopige minnaar die troost zoekt in het bos. De tekst schreef Huygens in 1640, de muziek verscheen in de Pathodia.
Que ferons-nous, mon pauvre coeur? A qui s'en faut il prendre? Cloris est sourde ? la fureur Des cris que sans crier elle souloit entendre. Ne parlons plus qu'au silence des bois; Au moins, forest, quoy que tu sois Comme Cloris, sourde, muette et belle, Tu ne fuis pas comme elle.
Wat moeten we, mijn arme hart? Wie kunnen we hier op aanspreken? Cloris is doof voor mijn hartstochtelijke kreten die ze steeds onbewogen heeft aangehoord, Laten we alleen nog spreken in het stille bos; Al ben je, bos, even doof als Cloris, en stom en mooi, jij vlucht tenminste niet, en zij wel. | |
|
Camerata Trajectina (artiest),
Muziek uit de Gouden Eeuw: Constantijn Huygens en Gerbrand Adriaensz. Bredero. GLO 6013.
|
1992
|
|
1: 6 |
|
|
|