|
|
|
[15] HOE IS 'T BELOVEN
In 1634 vertoeft Constantijn Huygens in het gevolg van Frederik Hendrik in de garnizoensstad Nijmegen. Suzanna, inmiddels zijn vrouw, heeft beloofd hem op te zoeken, maar om de een of andere reden komt het er niet van. Huygens hunkert ernaar zijn Sterre weer te zien.
Lied
Wijze: Luz de mi alma
Hoe is 'tbeloven
Van ons vergaren
Soo haest verstoven
Met wind en baren?
Aij eighen Sterre
Die mij van soo verre
Ziet en niet en siet,
Aij Sterre waerom en verschijnt ghij niet?
Het soet verbeiden
Van uw genaken
Kost mij het scheiden
Min bitter maken:
Maer stoute Sterre
Die u doe soo verre
Van ontrouw geliet,
Ontrouwe Sterre, ghij en meenden 't niet
Soeck ick in 'thooghe
Van 's hemels ronden,
Strax seght mijn ooghe
Ghij zijt gevonden:
Maer schoonste Sterre
Die ick van soo verre
Sonn en Maen benij,
Maer, Sterre en isser gheen als ghij.
Gaen ick beneden
Langs 'taerdrijck werren,
Strax seght de Reden
Daer staen geen' Sterren:
Ey aerdsche Sterre,
Die ick eens soo verre
Van den Hemel koos,
Komt, Sterr'en maeckt de reden redenloos.
Tekst en melodie uit KB Den Haag, Ms. KA XLB, 1634, 4e stuk. | |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Muziek uit de Gouden Eeuw: Constantijn Huygens en Gerbrand Adriaensz. Bredero. GLO 6013.
|
|
1992
|
|
| 1: 15 |
|
|
|
