15. GELIJK EEN ROTS, OP 'T ZWALPEN VAN DE ZEE
Den Acht-en-twintigsten Psalm. [Een Psalm Davids.]
Gelijk een Rots, op 't zwalpen (*1) van de Zee,
Daar 't water woelt, en ruist en bruizt, en slaat,
Geen antwoord geeft, maar onbeweech'lijk staat,
Zijt Gij, O God, zoo mee; en niet zoo mee.
Zijt Gij de Rots, waar op mijn vastigheyd
Gevestigt blijft, die van geen wank'len weet,
Maar als mijn Ziel in nood, ellend, en leed,
Haar stem verheft, en tot U zucht, en schreyt.
Zy Gode lof! die mijne stem verhoort;
Mijn smeekingen genadig ingang geeft;
Op wien mijn hart zich zelfs gegrondvest heeft,
Mijn Sterkte, en Schild! 'k verliet my op zijn Woord,
En wierd gered door zulk een toeverlaat.
Dies springt mijn hert van vreugde, dat den dank,
Met stem-geluyd, en snaren-spel-geklank,
My uyt het hert, en van de lippen, gaat.
(*1): golven
| 15. OUDAAN: PSALM 28
The Twenty-eighth Psalm (A Psalm of David).
Just like a rock upon the waves of the sea,
Around which the water tosses and rustles and seethes, and beats,
And gives no reply, but stands immovable,
Are you, oh God, like this, and also not so.
You are the rock, upon which my security
Remains fixed, knowing no instability,
But when my soul, in need, misery, and suffering,
Lifts up its voice, and seeks you, and cries.
God be praised! Who heard my voice;
Gave gracious acceptance to my supplications;
Upon whom my heart has established itself,
My strength, and shield! I trust upon his Word,
And am prepared in such a refuge.
For this my heart leaps with joy, that the thanks,
With the sound of my voice, and sound of stringed instruments,
Comes out of my heart and my lips.
From: Joachim Oudaan and Remigius Schrijver, Expansion (1680).
Translation: Gary K. Waite |
