|
|
|
[15] DE SALAMANDER op den dach van S. LAURENS, Martelaer.
X. Augustus.
Laurentius (230(?) - 258) was aartsdiaken van Rome in de tijd van keizer Valerianus. Paus Sixtus II werd in die tijd onthoofd en de keizer droeg Laurentius op de schatten van de christelijke kerk aan hem over te dragen. Laurentius kwam na drie dragen terug met een groot aantal armen en sprak tot de keizer: 'Hier zijn de schatten van de kerk'. Dat viel verkeerd: Laurentius werd op de brandstapel gebracht. Maar hij vreesde niet. Na een tijdje te hebben gebrand, als een salamander die niet in het vuur verteert, zei hij: 'Deze kant is gaar, keer mij nu maar om'.
Stem: Als't begint [Qual vive Salamandra, Luca Marenzio]
Wat leeft hier, in 't rood vyer, een Salamander?
Och neen! 't is wel een ander,
Die hier met lust, rust op gegloeyde kolen,
Als op een bedde van Roos' en Violen,
Brenght Palmen, en Laurieren,
Om Laurens mee te cieren,
Als een beminner, als een verwinner
Van Roosters en van vyeren.
Valeerjaen! tijtter aen, ick ben gebraden,
Snijdt, eet, wilt nu versaden
De lust van uw' misdaden,
U vyer dijdt my tot dou, en u tot schande,
Maer Christus schatten, zijn niet te vatten,
Van uw' wercke handen.
Brenght Palmen, &c,
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Zingende zwanen: heiligenliederen uit de Gouden Eeuw [van] Jan Baptist Stalpart van der Wiele en Guillelmus de Swaen. GLO 6053
|
|
2001
|
|
| 1: 15 |
|
|
|
