6. OOST-INDISCHE VENUS-LIEDT
Een afscheidslied voor Utrechtse meisjes, gezongen door een zeeman die naar Indië vertrekt. Vrouwen en avonturen zal hij op zijn weg vinden. Dit populaire lied werd al omstreeks 1675 gezongen en kon nog rond 1900 in Broek in Waterland uit de volksmond worden opgetekend.
Oost-Indische Venus liedt
Stemme: Als 't begint
Te Vlissingen leyt een Jacht bereyt,
Om na Oost-Indien te varen,
Daer op so rust een Cupido,
Die speelt op zijn vergulde snaren.
ô Cupido, kleyn venus wicht!
Hoe klinken u vergulde snaren,
Sy zijn gekrult in haren schoot,
Hoe genoeglijk is 't daer in te vaeren.
De eerste Maegt die daer na vraegt,
My docht ik sag de duynen blinken,
Het was het Eyland van de Vrouw,
Van vreugde dede mijn jong hert sinken.
Wat mach het voor een Eyland zyn?
Wat mach het voor een Eyland wesen?
Het was een Eyland van de Vrouw,
Dat door de Minnaer wiert gepresen.
De rnane die scheen, de son verdween,
Het zyn de sterren die ons lichten,
De mast aen stukken, de spriet aen twee,
En noch en wilden wy niet zwichten.
uit: De Oprechte Sandtvoorder Speelwagen, Amsterdam ca. 1740.
| 6. EAST INDIAN VENUS SHANTY
A farewell song for girls from Utrecht, sung by a sailor leaving for the Indies. He would find women and adventure on his way. This popular song was sung in around 1675 and it was still possible to write it down in about 1900 in the village of Broek in Waterland (to the north of Amsterdam) from oral sources.
East Indian Venus Shanty
Tune: As it begins
At Flushing, a yacht is waiting,
to sail to the East Indies,
resting aboard is Cupid,
playing on his gilded strings.
Oh Cupid, little Venus child!
How do your gilded strings sound.
They are curled up in her lap,
how enjoyable to sail in her.
The first virgin who asks,
I thought I saw the dunes blinking.
It was the Island of the Woman,
my youthful heart beat with joy.
What kind of island can that be?
What sort of island could it be?
It was an Island of the woman,
that was praised by her lover.
The moon that shone, the sun disappeared.
It is the stars that illuminate us.
The mast in pieces, the sprit in two
and yet we didn't give up.
Translation: Martin Cleaver |
