|
|
|
¶ Ghegroet so si die maghet soet
daer god wt nam vleis ende bloet
al op den dach van heden
si heeft gebaert een kijndekijn
al sonder we of sonder pijn
dat teder was van leden
¶ Si leid hem in een cribbekijn
men sach sijn naecte ribbekijn
dat dexel was seer dynne.
van coude so weende dat kyndekijn
doe sprac die lieue moeder sijn
nv sus wel lieue mynne
¶ Een os ende oec een eselkijn
verwermden den kijnde die leden sijn
die aender cribben stonden.
het was daer cout int huysekijn
dar was noch roc noch hemdekijn
in doexkens hert gewonden
¶ Die hardekens op die velde laghen
een grote claerheit dat si saghen
des waren si in vare.
die engel gods die quam tot hem
end seide dat in bethleem
een soen gheboren ware
¶ Ghi hardekens weest doch niet veruaert
gaet haestelic te betleem waert
daer is een kijnt geboren.
ia sonder we of sonder pijn
dat onser alder heer sal sijn
daer toe is hi vercoren
¶ Die hardekens ghingen altesamen
so lang dat si te bethleem quamen
daer si dat kijndeken vonden.
si songen si sprongen si waren blij
si wiechden dat kynt mit melodij
si custent voer sijne monde
¶ Nu laet ons allen mit herten reijn
gaen louen dat soete kijndekijn
ende bidden hem nersteliken.
dat hij ons onderstant wil sijn
ende hoeden ons voer die helsche pijn
ende brenghen ons in sijn rike | |
|
|
Handschrift Koning
|
|
1500-1510
|
| Brussel KB: II 270-II (f. 121-176) |
| f121r |
|
| Jeske van Dongen, naar bron, diplomatisch. |
|
© 2024 KNAW/Meertens Instituut
