|
|
|
Dit lyedekijn gaet op die wijse: 'Van liefte coemt groot lieften, Ende onder willen oeck grot leit' etcetera.
1 Van lieften coemt grootlieften,
Ende onder willen oeck groot leit.
Het minde een salighe siele
Heer Jhesus wel ghement.
Si minde Hem seer, si hadden lief,
Dat si om Jhesus wille
Die boese weerelt liet.
Si minde hem etcetera.
2 Die viant, die stont op,
Ende hi ghinck eenen ganck,
Al totter saligher sielen
Die hi in rusten vant.
'Och, siele!' seit hy, 'siele mijn,
Och, woutstu na my horen,
Ghi sout in vroechden sijn!'
'Och, siele!' seit hi etcetera.
3 'Ic en wil nae u niet horen,
Noch naden wille dijn!
Ghi soudt my al bedrieghen
Dat seit die reden mijn.
Ic ontsie soe seer die bitter doot
Waert dat si haestick quam ee,
Ic waer in vresen groot'.
Ic ontsie etcetera.
4 'Si en sel soe haestich niet comen,
Schoen edel creatuer;
Ghi moeghetin vroechden leven,
Ende oeck alsoe menich ure
Ghebruken hier u jonghe joecht,
Ende met wellust uwes levens
Hier namaels comen ter vroecht!'
Ge etcetera.
5 'Hoe soude ic met wellusticheit
Leven in desen dal?
Den tijt is my verborghen
Hoe neer ic sterven sal.
Ende oeck en wet ic, cleyn of groot,
Waer mijn siel sel varen
Als [46v] coemt die bitter doot'.
Waer mijn etcetera.
(1) Van lieften coemt etcetera. | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f46r |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
